Ίδια Μέρα (Same Day)

Ίδιο ταβάνι. Ίδιο κρεβάτι. Ίδια κοπέλα. Όχι πάλι..
Ανοίγω μπουκάλι, ίδιο με χθες, θέλω βαρύ κεφάλι για αυτή τη φάση:
Ίδια λεκάνη
Κάθομαι πάνω κι αυτή με ρουφάει
Με πνίγει
Έναν νέο εαυτό μου πετάει
Κι η ίδια μέρα ξεκινάει

Ίδιος κόσμος, άλλα μάτια. Ίδιο σπίτι, ίδια χάπια
Μοσχοβολάνε τα πάντα κατάντια
Κι εγώ τραγουδώ τα ίδια κομμάτια
Ίδιος φόβος, άλλο δέρμα. Ίδιο αίμα, άλλα σημάδια
Κι ο ίδιος ο στίχος, εκείνος που κάποτε ξέχασα
Θα μου γαμά τα βράδυα
Τα πάντα για πάντα κινούνται, μα
Απ’την ανθρώπινη σκοπιά
Τα βλέπω να γαμιούνται απλά
Μισούν να μισιούνται, και καλά
Και οι μισοί είναι μισάνθρωπα ανδρείκελα
Κι οι άλλοι μισοί μηχανήματα
Κι εγώ μισός ειλικρίνεια
Μισός σεξουαλικώς μεταδιδόμενα
…ποιήματα
Κρίμα τα νιάτα μου, κι όλα τα κρίματα κράτα μου να χρεωθώ
Με δυο κουτιά, χωρίς καν συνταγή, απ’την φαρμακοποιό
Με συμπαθεί, την συμπαθώ
Έχω πειθώ κι είμαι γλυκό παιδί
Κι αυτή μου τα δίνει
Ενώ ξέρει κι η ίδια
Πως δεν θα με ξαναδεί
Κι αυτή τη στιγμή θα γελούσα
Αν δεν την ζούσα ξανά και ξανά
Κι άμα δεν την μισούσα και κάθε φορά πιο πολύ
Ίσως χωρούσα στην γη πιο καλά
Ίσως και να ‘μαι τρελός τελικά
Ίσως εγώ να τα βλέπω θολά
Κι όμως, θα δω κι άλλα μάτια στον δρόμο
Που βλέπουν το ίδιο
Μα κοιτάν αλλού, νευρικά
Ίδιο περπάτημα, ίδιο το βλέμμα
Ίδιο το σκάλωμα, ίδιο το θέμα
Και κάθε, μα ΚΑΘΕ νύχτα, απελπίζομαι
Ανακαλύπτοντας το ίδιο ψέμα
Και κάθε ρόγχος θανάτου μου
Ίδια σπατάλη αέρα
Αφού κάθε πρωί γεννιέμαι για να ζω την ίδια μέρα

Ίδιο ταβάνι. Ίδιο κρεβάτι. Ίδια κοπέλα. Όχι πάλι..
Ανοίγω μπουκάλι, ίδιο με χθες, θέλω βαρύ κεφάλι για αυτή τη φάση:
Ίδια λεκάνη
Κάθομαι πάνω κι αυτή με ρουφάει
Με πνίγει
Έναν νέο εαυτό μου πετάει
Κι η ίδια μέρα ξεκινάει