Χωρίς Αιτία (Xoris Aitia)

Αλαζονικός και καχύποπτος
Πέταξε την μπέρτα του εμπρός
Και είπε "Να φεύγω τώρα είναι η ώρα
Θα σας ξαναδώ"

Σαν κάτι να 'ψαχνε, μα κι όλο το 'χανε
Κι ούτε ένας ρώτησε να μάθει τι
Μόν' του 'παν "Μπρος, φύγε τώρα
Κακιά η ώρα κι ίσως με τον καιρό"

Μα εκείνος είχε άλλον σκοπό
Σε μια παράγκα χωρίς Θεό
Έψαχνε, λέει, το φάρμακο
Που να 'ναι μοναδικό

Λίγο ειρωνικά κι αδικαιολόγητα
Τα βάζει μ' όλους και μια μέρα ξαφνικά
Αρχίζει και δεν μιλάει
Αλλού κοιτάει, κάτι μυστικό

Κι έτσι αθόρυβα μα αποφασιστικά
Μετατράπηκε σε σκιά
Και είπε "Να φεύγω τώρα είναι η ώρα
Κι ίσως σας ξαναδώ"

Εκείνος είχε άλλον σκοπό
Σε μια παράγκα χωρίς Θεό
Έψαχνε, λέει, το φάρμακο
Που να 'ναι μοναδικό
Που να 'ναι μοναδικό
Που να 'ναι...