Hayat Bozuk Bi Kurgu

[Verse 1]
Gözlerim görmekten bıktı, dilim anlatmaktan
Her şeyin bir sonu var, sigara korkmaz çakmaktan
Neden anlamsız bakışların, içinde kim var?
Unuttun aşkı, ruhun eskisinden gaddar

Eksi çoktu, azdı artı
Basit bir matematikle çözersin
Seninde vardır dinlediğin bir dertli şarkı
Aynıyızdır ya da ayrıdır dünyalarımız
Akrep ve yelkovan gibi bazen çakışırız

Burası güneşi olmayan bir dünya, her şey hayal
İçimi kemirmekte cevaplanmamış birkaç sual
Neye göre güvenirsin?
Kime göre, artık sen teksin?
Gurur ve merhametten ibaretsin

Durdu yürüyen, sis kalktı gördü görmeyen
Zaman çözdü belli oldu, sevmeyen unuttu
Düş kurdum, içime düştü kurdu
Anladım vakitle kusursuz gibi dursa da
Hayat bozuk bi' kurgu

[Verse 2]
İnanır mısın, hiçbir dünya benzemez benimkine?
Bilir misin, yatağımdan farklı kişiler uyanır her güne?
Benim yazık hayatım çelişmekte her dönem
Hiç durmadan değişti hâletiruhiyem

Ner’den gelir bu güvenin, solmayan çiçek misin?
Dudaklarımda zehir olsa, yine de öpecek misin?
Oysa hakkımda olması gereken buysa
Zaman unutturur derdim saat ilerliyorsa

Şimdi boş verip gidersem arkamdan ne derler bil
Kaçmak çare değil, üstüme geldi gittiğim her yer
Zifir rengi bir bulut kovalar gençliğimi
Unuttum en güzel yerinde hiç yazılmamış hikâyemi

Hepsi biter, karmaşam dönüp arkasına gider belki
Belki bundan sonram da buydu
Düş kurdum, içime düştü kurdu
Anladım vakitle kusursuz gibi dursa da
Hayat bozuk bi' kurgu