Harki Be Ma Resid 2

[اینترو]

صدا رو توو گوشم زیاد کن
تو تصور کن با دویست تا استارت زدی
فرار کردی توو عمق
یارو انقدر * مغزه که دیر پاس میده
خب میری توو آفساید دیگه به توچه
تقصیر تو نی که
مقصر هیچوقت یه نفر نی
طبیعت انقدر * نی که به خاطر خطای یه نفر
یه تیم رو * بده
باید تیون بندازی رو
حله دادا
سرِ کار، کار که نه
یه جوری خود سوختن انگار
یک یک دو دو هشت
که میسازیم گلدون برا خار

[هوک]

ما هنوز سر سر پاییم و هر روز سر کار
کار که نه، یه جوری خود سوختن انگار
که میسازیم گلدون برا خار

[ورس یک]

من جوون ترین مار این بیشه بودم
حالا پیر ترین گرگه منم
یاد گرفتم * نزارم تا یهو * نره * ننم
من هنوز هم همون تخس کنه ام
ولی وقت ندارم دیگه * بزنم
یه سر و گردن همش همه دورن ازم
من باید مورفین بزنم بقیه کوک بزنن

[کورس]

آخه هار ترین موجود این شهر منم
بدنم رنگ و وارنگ شهر فرنگ
من ماده شیر نداشتم
تا الآن افتادم دست یه مشت بچه پلنگ
حالا من موندم و دست های سرد
نگاه پرت، یه حال بد دوباره رد پای درد
هر کی به ما رسید نگو برد، نگو خورد
نگو اماله کرد، اماله کرد

[بریج]

حسن بابا
من از عذاب وجدان شدم اینی که میبینی
چون از مالیدن مردم بهم سیرم
که میشینی کنارم خودم رو جمع میکنم
من به تلخی زدم چون بی رحمه شیرینی

[ورس دو]

یه سایه میدوئه دنبال من
این چی میخوادش ازم
این توهم لعنتی
داره مغزم رو * اصلاً
دیگه کلاً شلم بس که بهم دگزا زدن
دیگه * بخورم اصلاً عمرا
به هیشکی کاغذ و امضا ندم
مگه آدم چیکار کرده باهام جن ها بَدَن
با سیگارم سوزوندم نوک این زبونم رو
که به هیشکی نگم دوست دارم
ببین من چقدر بالا بودم
که تو رو شتر ندیدم و چطور بوس بهت دادم
هر چقدر هم که دُزِت های باشه
سمه حرف هام میکنه گوزت بازم
یه چهار تا قل هو الله بخون
یهو شروع نشه روزت با من
هشه

[کورس]

آخه هار ترین موجود این شهر منم
بدنم رنگ و وارنگ شهر فرنگ
من ماده شیر نداشتم
تا الآن افتادم دست یه مشت بچه پلنگ
حالا من موندم و دست های سرد
نگاه پرت، یه حال بد دوباره رد پای درد
هر کی به ما رسید نگو برد، نگو خورد
نگو اماله کرد، اماله کرد

[ورس سه]

از اونجا که رسیدم این بالا پای پیاده
از اونجا که توو راه پاره شدیم خب این لا پا * زیاده
از اونجا که نترسیدیم دیگه بازی شروع شد
الآن من میدوئم دنبال اون سایه سیاهه
در گوشِ من جای اذون ببین توو بچگی دائم تل و بنگ میکشیدن
ولی بازم من اون آینده تاریکم رو رنگی کشیدم
آقام روو صد تا دارو غر میزد دیگه ببین من چی کشیدم
من از زیر لگد مامور هاست میدونی اون گنگی که چیدم
میگه در دیزی بازه ، گربه چه *
کره خر پاچه میگیره تو بگو گرگِ چرا پس زندست
این جماعت همه کور و گدا
من شدم شعبده باز معجزه هام هم قصست، اَه
اینا بال دراری پرواز کنی میگن علیله
اینجا واسه ننه * راست شدن * هم دلیله
بزار بقیش رو خوب که شدم بعدِ دو تا دود بگم
من تازه این اولیمه، بزار کوک بشم بازش کنم
بزار عوض کنم فاز شب رو که بگیره فازش تو رو هم
بزار دورت کنم از اون که بیخود صداش رو هی میکرد * بلند
بزار کلت یکم هوا بخوره و منم نازش کنم
بزار توو بغلت، این تنِ جنگی رو من خوابش کنم
بزار آروم باشم با تو توو خونه باز بشه صدای آرامش بلند

[کورس]

آخه هار ترین موجود این شهر منم
بدنم رنگ و وارنگ شهر فرنگ
من ماده شیر نداشتم
تا الآن افتادم دست یه مشت بچه پلنگ
حالا من موندم و دست های سرد
نگاه پرت، یه حال بد دوباره رد پای درد
هر کی به ما رسید نگو برد، نگو خورد
نگو اماله کرد، اماله کرد

[اوترو]

اِی، آدم ها بهت میچسبن
بعد یه روز بالاخره میرن و
یه تیکه از وجودت رو با خودشون میبرن
سعی کن با کسی بگردی
که انقدر خودش داشته باشه که
که وقتی میره
تیکه کوچیک تری ازت رو با خودش ببره
هر کی به ما رسید
یه جوری به ما مالید
خلاص