Hame Khiyabooniash

متن‌آهنگ همه‌خیابونیاش از نیما‌ نیموش

[اینترو]
آه‌‌‌
تـوو جیـبــام غـلـاف‌ ، مـتاع ، چـاقو‌ضـامـنی‌
توو خونــه‌م که DHC و نیکوتـــین و کافـئین‌
تیک‌جین و ریش‌تیغ و سیس‌میخ توو آلاچیـق‌
همه شیک و پیک و فکر جیب و تیغ و آقا چی؟

[ورس‌اول]‌
آقا می‌خواد یه روزه اسمی شه‌ تا حالا که بـوده رو تردمیل ول‌
همچـین مـی‌زنه رو جـت اسـکی‌ زور‌ که انــگار توو فلسطینه‌
حـالـا برا این‌که فول انـرژی شه‌
می‌ره تا بـزنه دود بـهـشتی شه‌
داد مــی‌زنـن دور پرسـتـیـژش‌
اُسکلِ حاجی ، بوش جرش میده‌
یه روز پی قـرصی مُـرصی‌ بـری‌ باشـگاه بشی پـلـنـگ‌
یه روز بـرا دزدی ، مـزدی‌ میری پاسـگاه بـگی جـفـنگ‌
یه روز فاز چـرتی ، مـرتی‌ پخش آسفالت گیج و مشنگ‌
همیشه صـوتی ، پُخی نیـستی الدنگ‌
چیه مگه داش؟ مال خودمه تو گیر نده‌
تا بـشم هــزار ریـختم هــزاری رو ایـن هـمه پـاش‌
ایــن‌هــمــه ســال زدی‌ چی گرفتی؟ می‌دن مدال؟‌
(می‌دم ادامه)
بـرو بـزن خـب بـه کـیـرم حـسـاب‌
خلاف‌؟ توو سر و ته‌ش معنیش ، یعنی سِر مخفی‌
خـفه ، خـون که بـاشه توش مـی‌بینی ، بهتر اینه‌‌
بشی یکم تیز ولی تو بِکَن نیستی‌
پـس تـو بِکَن تـیز لبـاس و بِکَن‌
خیابونی ، نمی‌شه تو بشی به این آسونی ؛ قانوناً اگه دیـدی‌
پاتوقی ما توشیم جای تو هالو نیست آروم سیک کن چـون‌‌
پُـرِ‌ جـا‌کـش‌ ، کـص خـالـه‌‌ ، کــون و خـارش‌
پـر فـحـش نـامــوسـیـت‌‌ یـا پـر کــاســب‌
پـر جـــاذب‌‌ پر مـفـت‌بر و مُخبر نالوتی‌ست آ‌
در واقـع تِـنـگل یه بـچه‌ خوری‌
فازت اینه که طیبی ، یه پهلوونی‌
شب‌گردی و شّرخری می‌کنی که شّر کنی‌
و بـعـدش شـرق و غـرب و قبضه کـنی‌
یه روز کاسب و اِند نـعشه‌خوری‌
یه روز ساقی و پیک و مَزه‌خوری‌
نـمی‌خـوری به خـلاف ، بـه‌درد نــخوری‌
زرتی هم که می‌دی جنس و دست پلیس

[کورس]‌
اینا واسه خیابونی‌هاش‌
(همه خیابونی‌هاش)‌
که مــا اصـلاً نـمـی‌بـینـیم‌شـون‌
هـر کـی دوسـت داره بـگه مـیام‌
تا جای هیپ‌هاپی‌شو بدیم نشون

[و‌رس‌دوم]
هـمه‌جا دَم مـی‌زنن اَ دعـوا
هـمه‌جا پر می‌کُنن که بـزنن‌
ولی‌خب در میرن فقط درجا
هـمه‌جا داف به رخ می‌کـشونن
انـــگـار بـقـیه تا حـالـا ندیدن
هـمه‌جا باید راه‌شون رو کج کنن‌
چـون‌که همیشه با ماها غریبه‌ان
دَم گاز و خـوب مـی‌خـوری
کیش‌میش بــه‌جـا سوخت مـی‌خـوری
کـوفـت مـی‌کـنی ، بــری بــرا درگـیری
یـه‌جـا حتماً سوخت می‌کــنـی
شـب تا صبـح دود مــی‌کـنـی
دَم‌مـی‌گیری ، فـوت مـی‌کنــی
جـوز میـزنی ، چـپ مـی‌کـنـی
راست می‌کنی ، کون مـی‌کـنـی
موزیک من و می‌ذارن میگن : دوباره گایید
قـدیـمـا کـه نـدیدمت الآن کـجای کـاری
مثِ ویروس نـیموش چون الآن هـمه‌جات‌ و گـرفت
عمـلی ، تـئوری ، بـخوای ، یاد می‌ده الفباش و بهت
پنـیر زدیم ، گرسنه‌ایم‌
کَره شدیم ، شـبیه گلم
ببین ، اون‌قدر ، خُل و چلیم‌
دُکـی میگه : مـریض شـدم
تهران قراره به گـــــا بره ولی من می‌مونم این‌جا
حـتی سنم قد جـنتی شـه باز می‌خونم هیپ‌هاپ
کامـله ادوات ولی واس خیلیا تموم شـده دایـره‌کلمات
فـقـط توو ظاهر بهتر از مان ، من توو راه یـه شبم ، آه
وسایل‌تلنبار رپ‌فارس عقب‌موند به‌خاطر کاهش‌زحمات
خـیـر سرت می‌خوای بـرسی حتی‌
ممکنه که رفیقت توو مسیرت بشه‌
سارق قدمات
بارز حـرفم، باز دشـمنامم شـاهد دسـت‌خـط‌هام
فرصتاشون قاتل منن، جز سیگارم شد این‌جا هوا‌
عامل سرطان
تو محل شب‌به‌شب یه‌عالم جُرم مـیشه جا به جا
یه پـیرمـرد توو پارک نشسته کص میگه پای کار
به مشتری قرص میده یا که تا می‌ره گم میشه، خب
دیگه چون می‌ره پای داشته صبح می‌ره واسه تکرار

[اوترو]
بهم میگن : چرا این‌قدر فحش میدی توو کارات؟
یـا راجــع بـه خــلـاف صــحـبـت مـی‌کـنـی؟
شـرایط زندگی خیابونی این‌جوری ایجاب می‌کنه کلاً‌
شما هم اگه جا من بودی
(هـــه هــــه هـــــــه)
خیر‌پیش