H Πτώση (I Ptosi)

Ότι έχω ζήσει έφτιαξε εμένα
Γι αυτό και διαφωνώ με αυτούς που λένε "περασμένα ξεχασμένα"
Κανένα λάθος μου δεν μετανιώνω, μόνο ένα
Που πίστευα πως για να ζω χρειάζομαι εσένα
Μπαίνω ακάλεστος σε σπίτι που βασιλεύει το ψέμα
Ανεπιθύμητος πολύ γιατί βαστώ στο χέρι πένα και μ'αυτη φέρνω αλήθεια μα δεν την θέλουνε
Αγάπη σε όλους όσους με μικρόφωνο παλεύουνε
Όλα τελειώνουνε όμως πάντα κάτι μένει , ψάξε την φλόγα σου είναι ακόμα αναμμένη
Ανάθεμα σε αυτούς που δεν μπορούν να καταλάβουν ποσο πιο εύκολα θα ζούσαμε αν ήμασταν δεμένοι
Δεμένη στον λαιμό μου απόψε μία θηλιά .. και έχω αφημένη στο μπουκάλι μόνο μία γουλια
Όταν την πιω θα πνιγώ μα θα αναγγεννηθώ να αποδείξω ότι από χιόνια μαθεμένο το βουνό
Στάλθηκα πίσω με σκοπό μόνο να πάω πιο μπροστά
Αν δεν το ερμηνεύσω έτσι θα τιναξω μυαλά
Όταν ξεφύγω ο βλάκας λέω πως δεν γυρίζω ξανά
Λες και είμαι εγώ αυτός που ελέγχει άμα θα πάθω ζημιά
Όταν μαντεύω τι θα γίνει ξέρω κάποιος γελά
Όταν μιλούν σαν να με ξέρουνε γελάω διπλά
Όταν εσύ χάσεις το γέλιο σου η καρδιά μου πονά κι αφού πονάει καταλαβαίνω ποιον αυτή αγαπά
Πώς έχεις άποψη για κάτι άμα δεν είσαι κοντά
Πώς περιμένεις να σε νιώσω όταν δεν βγάζεις μιλιά
Πόσο πιο δυνατά να ουρλιάξω για να δουν τι σκατα συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μου όταν το άδικο νικά

Όταν κοιτάζεις το κενό τότε έχεις κάνει δουλειά γιατί αν ξέρεις που θα πεσεις, πέφτεις πιο μαλακά
Όταν κοιτάζεις το κενό τότε έχεις κάνει δουλειά γιατί αν ξέρεις που θα πεσεις, ίσως και να μην πέσεις

Ίσως και να μην πέσεις
Μές'το καταφύγιο θα με δεις άμα με θέλεις δεν σου ζήτησα πολλά μονάχα να με πιστέψεις αφού στο' πα κάνω πράξεις όσα λέω με τις λέξεις ρε θυμάμαι ..
Ακόμα αυτές τις νύχτες που είχα ανάγκη φυλαχτο
Αυτό που μου δώσε ο Αλέξης, αγάπη ως τον θάνατο μ'ακους;
Αγάπη ως τον θάνατο για σένα και τον Γιάννη ψάχνω λέξεις να εξηγήσω αυτά που νιώθω μα καμία δεν μου φτάνει , ο μικιος σας αδερφός θα είναι εδώ ,αυτό και μόνο, το νιώθω και το χώνω
Εχω μάθει ευτυχώς όταν φοβάμαι να πεισμωνω
Η μουσική μου είναι οξυγόνο, είναι οξυγόνο όταν πνίγομαι..
Δεν ζήτησα πολλά από κανέναν
Όσοι τα δώσανε το κάνανε αβίαστα, το θελαν
Γαμωτο μου ξεχνω καποιες φορές όταν με πιάνουν τα δικά μου και είναι αδύνατο να δώσω σ' όσους στέκονται κοντά μου αυτά που θέλω
Στα αρχιδια μου αλήθεια θα το κάψουν το μπουρδέλο , εγώ παλεύω αλλιωτικα , έχω άλλο κώδικα
Πέταξα το μίσος από πάνω μου και σώθηκα
Κι ότι κα-κο είχα να κάνω ευτυχώς εμένα το κάνα
Τις πιο σημαντικές σοφίες τις μαθαίνεις στα πατώματα
Δεν άνοιξες το στόμα να μιλησεις όμως κοίταξα τα μάτια σου και το μαθα
Παλεύω με τα χώματα
Σηκώθηκα απ' τα γόνατα και χω πολλά να κάνω
Έχω πολλά να κάνω ακόμα φίλε μου δεν χάνω
Κι είμαι ακόμα εδώ μ όσες δυνάμεις μου χουν απομείνει
Έχω μνήμη και θυμάμαι ποιος χαμόγελο μου δείνει, ποιος μαλακας μου την δίνει, σε ποιον έχω εμπιστοσύνη και ποια μάτια όταν κοιτάξω θα μου δώσουνε γαλήνη