Εθισμένος (Ethismenos)

[Chorus]
Είμαι απ' το δώμα φωνή
Μέσα στο κόσμο πληγή
Είπα να κάνω το συναίσθημα μου λέξη και όπου βγει
Δεν το μετάνιωσα ούτε λίγο γιατί βγήκε σε καλό
Και από τότε είμαι εθισμένος στο χαρτί και στο στυλό
Είμαι απ' το δώμα φωνή
Μέσα στο κόσμο πληγή
Είπα να κάνω το συναίσθημα μου λέξη και όπου βγει
Δεν το μετάνιωσα ούτε λίγο γιατί βγήκε σε καλό
Ανοιξ' τα αυτιά σου έχω κάτι να σου πω

[Verse 1]
Ψάχνω στο χάος τα χαμόγελα
Κάνω τα πάντα να πιστέψω πως δεν είναι όλα ανώφελα
Μα αυτός ο γαμημένος κόσμος δεν βοηθάει και όσο ψάχνω και άλλο χάνομαι, χάνομαι ολότελα
Υγειά αγάπη και θα πάνε όλα καλά μου λένε, αν έχεις δίπλα σου δικούς σου όλα καλά μου λένε
Αν δεν πεινάς όλα καλά έτσι μου λένε, και αφού τα 'χω όλα αυτά γιατί σκατά τα μάτια κλαίνε
Ή εγώ δεν έμαθα ποτέ μου να εκτιμάω
Ή όταν πονάει ο διπλανός και εγώ πονάω
Η ευαισθησία μου κλειδί και φυλακή
Είναι το yin και το yang δύση και ανατολή
Στο κεφάλι έχω θέμα, στο κουπλέ μου όχι ψέμα
Είμαι εκεί για όλα τα αδέρφια μου και αυτοί είναι για μένα (ναι)
Νιώθω ένα τίποτα όταν σκέφτομαι ποιος θέλω να μαι
Μα πιο παλιά ήμουν χειρότερος θυμάμαι

[Chorus]
Είμαι απ' το δώμα φωνή
Μέσα στο κόσμο πληγή
Είπα να κάνω το συναίσθημα μου λέξη και όπου βγει
Δεν το μετάνιωσα ούτε λίγο γιατί βγήκε σε καλό
Και από τότε είμαι εθισμένος στο χαρτί και στο στυλό
Είμαι απ' το δώμα φωνή
Μέσα στο κόσμο πληγή
Είπα να κάνω το συναίσθημα μου λέξη και όπου βγει
Δεν το μετάνιωσα ούτε λίγο γιατί βγήκε σε καλό
Ανοιξ' τα αυτιά σου έχω κάτι να σου πω

[Verse 2]
Ελπίζω οι στίχοι μου να σου θυμίζουν κάτι
Ίσως κάποτε βαδίζαμε στο ίδιο μονοπάτι
Όσοι ακούνε τα κομμάτια μου δεν είναι το κοινό μου
Είναι ανήσυχα μυαλά που έχουν κοινά με το δικό μου
Μυαλό που πνίγεται στο τέλος ανταμείβεται, 729 σε αυτό πιστεύω, έτσι ζω
Δεν μου φτάνει όταν πέσω απλά να ξανά σηκωθώ
Θέλω να έχω μάθει κάτι που με κάνει πιο γερό
Έχω φωτιά μες την ψυχή μου ή θα καώ ή θα φωτίσω
Ένα κόμπο στο λαιμό ή θα πνιγώ ή θα το λύσω
Ένα γνώριμο στενό που αν διαλέξω να διαβώ
Καταλήγει έξω απο το σπίτι σου κατέβα να σε δω
Πάλι μαζεύτηκαν πολλά μες στο κεφάλι μου
Από την ψυχή στη σκέψη και από τη σκέψη στο μελάνι μου
Ο στίχος ταξιδεύει και θα ταξιδεύει πάντα
Και ο αγαπημένος μου στο τάφο μου λεζάντα

[Chorus]
Είμαι απ' το δώμα φωνή
Μέσα στο κόσμο πληγή
Είπα να κάνω το συναίσθημα μου λέξη και όπου βγει
Δεν το μετάνιωσα ούτε λίγο γιατί βγήκε σε καλό
Και από τότε είμαι εθισμένος στο χαρτί και στο στυλό
Είμαι απ' το δώμα φωνή
Μέσα στο κόσμο πληγή
Είπα να κάνω το συναίσθημα μου λέξη και όπου βγει
Δεν το μετάνιωσα ούτε λίγο γιατί βγήκε σε καλό
Ανοιξ' τα αυτιά σου έχω κάτι να σου πω