Günlüğümde Son Sayfa

[Verse 1: Kodes Kahra]
Merhaba satırlar bugünü de aştık en sonunda
Biraz mutluyum, biraz da kırgın, biraz da yorgunluk var, her zamanki halim
Zor bir gündü ve aynı amaçsız suratlarla zoraki bir selam merasimi vardı
Gün yeni başlamıştı ama ben yine yorgundum
Belki de dün geceden kalmış bir hüsran, bir mağlubiyet, bir acı kaldı
Belki de ben yoktum sende ya ondandır bilmiyorum
Kaç kere tekerrür edecek bu birkaç dakikalık gelen umutlarım
Ne zaman bitecek bana elveda deyip gittiğin bu rüyalarım?
Önceden aptalca korkular vardı ya hani anlatmıştım bir ara
Şimdi hiç birinden korkmuyorum bir tek korkum var sen
Beni görmezden gel, mutlu bil ama çürüyorum anla bunu
Son noktasındayım, zihnim müebbet hapsine geri döndü ve çıkmayacak
Bir gün gelecek yazmayacak bu yürek, kaybedecek her şeyi defnedecek anıları acıları her şeyi silemiyorum, kopamıyorum ben
Seni kaybettim sanırım simsiyahım, bulamıyorum bir çare
Bu gece de yıldız kaymadı ya tebessüm ettim gökyüzüne

[Nakarat: Kodes Kahra]
Elimde olsa bu gece bitmese
Kırık hayallerin umudu sönmese
Ben ki acemi şair
Ellerimde dualar acıyla kalbi parçalar
Neden kader; nereye gömülür acaba hatıralar?

[Verse 2: Kodes Kahra]
Ruhumu al tanrım, günlerdir boğazıma takılan buruk acı dinsin
Zaten kimin hayatında bir gözyaşı tanesi değerim kaldı?
Ben bile bıktı benden ki yorgun her nefeste acır oldum kendime
Beynimin her hücresi meşgul, lütfen rahatsız etme
Bileklerimden akar gider ömrüm, son bulur öyküm
Ben, bir söze bir gülüşe bağlı olmadan başlayan bir masalın seri katili
Küçük bir kutuda her hatıran ve de her parçan saklı benliğimde
Geleceğe bir mum yakmak istedim ama söndürdüm geçmişimizi de
Ben söndürdüm bu ateşi, ben yakarım, içinde ben yanarım sadece
Gelmeyin, görmeyin hâlimi, odam karanlık, ben bana mahkum
Kendime bile yalan söylemek için hâlim kalmadı
Dumanlı düşleri gerçeğe taşıyan sendin
Hani nerdesin, nerdeyiz?
Hayatın ince yollarından geçtim kaç kez
İlk kez korkuyorum geri dönerken, veda ederken
Mutluluk vardı oysa
Bu sefer içim acıyor, gün batıyor, umut tükenmedi bende
Asla yıldız kaymamalı, tebessüm etmeli gökyüzüne

[Nakarat: Kodes Kahra]
Elimde olsa bu gece bitmese
Kırık hayallerin umudu sönmese
Ben ki acemi şair
Ellerimde dualar acıyla kalbi parçalar
Neden kader; nereye gömülür acaba hatıralar?