Φράχτης (Fraxtis)

[Verse 1]
Στήσε το beat και τράβα μου μια κλωτσιά
Τσουλάω σαν μπάλα στο χορτάρι του Maracanã
Σκάω με 5 στραβωμένους από τ' ανατολικά
Και λέω «Πού 'ναι τα λεφτά;» λες κι έχω κάνει δουλειά
Έχω τα πλάνα μου κι ελπίζω να κερδίσω απ' αυτά
Αν χρειαστεί θα βγω με δίκανο να ψάξω δουλειά
Προς το παρόν, να πεις στην Έτσι δε ζητάω πολλά
Μόνο ταινίες του Scorsese και γαμήσια μετά
Μετά θα βγω και θα γυρέψω το απόλυτο ειδύλλιο
Καφέ, τσιγάρα, μουσικές από βινύλιο
Όμορφα μάτια κι ένα εξοχικό στο Πήλιο
Τ' αλάνια κυνηγάνε τη μία στο εκατομμύριο
Και μ' ακούνε και με νιώθουνε μέχρι τις καυτές
Κι όταν με βλέπουνε στο δρόμο λένε «Πού 'σαι, ρε ΛΕΞ;»
Είμ' εδώ γύρω όπως κι εσύ, γινόμουνα με δραχμές
Και τ' όνομα μου έχει ακουστεί σε όλες τις περιοχές

[Chorus]
Μου είπαν να βγω και να τα πω οι παλιοί στο παγκάκι
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη
«Γαμιούνται οι μπάτσοι» φωνάζω και πηδάω απ' το φράχτη
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη

[Chorus]
Μου είπαν να βγω και να τα πω οι παλιοί στο παγκάκι
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη
«Γαμιούνται οι μπάτσοι» φωνάζω και πηδάω απ' το φράχτη
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη

[Verse 2]
Τέσσερις τοίχοι που ξυπνάω είν' η έδρα μου
Σκουπίδια και κεραίες τηλεοράσεων είν' η θέα μου
Βγαίνω απ' την πόρτα μου να πάρω τον αέρα μου
Γουρούνια στα 24ωρα χαλάν' τη μέρα μου
Έχω στοιχεία κάπου στο κωλομέρι
Σ' ένα Levi's αγορασμένο από δεύτερο χέρι
Δεν είμαι φορτωμένος κι αυτό δεν τον συμφέρει
Με θυμάται από το πάρκο, λέει, πέρσι το καλοκαίρι
Αυτή είν' η πόλη μου και γεύτηκα τη βία της
Κι η λάσπη στα παπούτσια μου έχει την ιστορία της
Αν έφυγα για λίγο, ήταν όλα για χατίρι της
Μα επέστρεψα ξανά να διηγηθώ την αλητεία της
Δεν τους πιστεύω, ούτε καν τους χωνεύω
Θα τους έριχνα απ' τη σκάλα τους αν με ένοιαζε ν' ανέβω
Γράφω raps μέσα στο σπίτι και μετά τα χορεύω
Έτσι γουστάρω, την κουζίνα μπουρδέλο όταν μαγειρεύω

[Chorus]
Μου είπαν να βγω και να τα πω οι παλιοί στο παγκάκι
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη
«Γαμιούνται οι μπάτσοι» φωνάζω και πηδάω απ' το φράχτη
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη

[Chorus]
Μου είπαν να βγω και να τα πω οι παλιοί στο παγκάκι
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη
«Γαμιούνται οι μπάτσοι» φωνάζω και πηδάω απ' το φράχτη
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη

[Verse 3]
Εδώ κι εκεί μ' ευελιξία πρίγκιπα απ' την Περσία
Θεσσαλονίκη City, καταδίκη, όλα είναι κρύα
Όσα δε σκότωσε η βια, σκοτώνει η αδιαφορία
Έχω μαζί μου τον Θεό και στο breloque Πανάγια
Είδα τον Χάρο στη γωνία και το διάολο στα θεία
Γι' αυτό κρατάω πισινές γι' αυτό που λέν' κοινωνία
Μία μπάντα απ' την πλατεία λέει «Τέρμα τ' αστεία»
Κι εγώ κοιμάμαι κι ονειρεύομαι την τελεία ληστεία
Ρουφιάνοι εν αποστρατεία, πρέφα στα καφενεία
Δεν μπορείς να εμπιστευτείς ούτε την τρίτη ηλικία
Μας κρίνουνε μ' ευκολία, κοιτάν με καχυποψία
Λες και τα χρόνια τους τους δώσανε τη δικαιοδοσία
Άι να δούμε τι η επόμενη χρόνια θα μας φέρει
Ποιος ξέρει, μπορεί να 'χουμε κι εμείς κάπου ένα αστέρι
Θα μπω σ' ένα πουλί να φύγω για έξω καλοκαίρι
Τουρμπάνι στο κεφάλι και choco από Ταγγέρη

[Chorus]
Μου είπαν να βγω και να τα πω οι παλιοί στο παγκάκι
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη
«Γαμιούνται οι μπάτσοι» φωνάζω και πηδάω απ' το φράχτη
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη

[Chorus]
Μου είπαν να βγω και να τα πω οι παλιοί στο παγκάκι
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη
«Γαμιούνται οι μπάτσοι» φωνάζω και πηδάω απ' το φράχτη
Αυτή η πόλη είναι σπίτι μου απ' άκρη σ' άκρη