Fípan fagra

Skalli undir fjalli býr
Garpar til hann ríða:
Tað var honum til eydnu lagað
Hann átti dóttur fríða

Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

Eirikur gongur frá strondum niðan
Ein við ongar sveinar
Hann sær frúgv við akur sita
Talar við hana eina

Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

Tað var mær til eydnu lagað
Eg skuldi akur goyma
Siti eg úti árla og síðla
Eg kann ikki vánir gloyma."

Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

Eg vil teg við sømdir fá
Ást og góðan vilja
Føra teg so til hallar heim
Og teg frá vánum skilja."

Risin gongur frá strondum niðan
Ein við ongar sveinar
Hann sær frúgv við akur sita
Talar við hana eina

Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

Kjaftur hans er ógviligur
Nasarnar tær eru langar
So eru hansara kjálkabein
Sum fjórðung var at ganga

Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

Tá ið tú kemur í trongan skógv
Tú hav væl onnur klæði
Rív upp á teg bjørkuvið
Tað javnt við jørðina dragi!"

Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

Navn hevur tú av neyðum fingið
So tíni klæði skorin
Tað er ikki á tínari ævi
Tú hevur tað tílíkt borið!"

Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann