Δουλειές Με Μπογιές (Douleies me mpogies)

[Verse 1]
Πριν την ανάσταση, πριν τη σταύρωση
Πριν τη βάφτιση πριν τη γέννηση
Ο άνθρωπος είχε ανέκαθεν διάθεση για έκφραση
Τότε οι σπηλιές, σήμερα οι μάντρες
Δουλειές με μπογιές απο γκραφιτάδες
Που ήταν μονάδες γίναν δεκάδες
Και λίγο πριν το 2000 εκατοντάδες
Νυχτερινές επιδρομές για βάψιμο κάτω απ'τα άστρα
Μα χαλάστρα σκάει το Astra
Και τότε ξεκινάει το κυνήγι όπου φύγει φύγει
Φωνάζει ένας από τα (..γχου,γχου) κανείς δε θα ξεφύγει
Γίνεται πέσιμο για δέσιμο και τρέξιμο αρχίζει
Μεσ στα στενά κυνηγητά ο πιο γρήγορος κερδίζει
Γιατί ο μπάτσος δε χαρίζει όταν βαδίζει με νεύρα
Στη δικιά μου έδρα στημένη ενέδρα
Όμως έχω λάβει τα κατάλληλα μέτρα
Λες να άφηνα να με πιάσει για να ξεσπάσει σε μένα να γίνω εγώ ο αμνός
Δε νομίζω τα πόδια μου οπλίζω και γίνομαι καπνός
Γιατί θέλω να χρωματίσω, να ρισκάρω, να ελπίζω
Μες στη πόλη που βαδίζω το βαρετό αντικρίζω
Με κάνει και πήζω
Γι'αυτό βγαίνω έξω κανέναν δεν υπολογίζω
Και συνεχίζω το γκρίζο να θρυμματίζω

[Chorus]
Είναι μια νέα ερμηνεία για το τι εστί τέχνη
Το graffiti χωρίς σύνορα και έθνη
Σ'όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη
Σημάδια ζωής
Υπογραφές και κομμάτια απ'αυτούς που μισείς

[Verse 2]
Παντού το γκρίζο βομβαρίζεται από πολεμικά παιχνίδια
Sprays, βαλβίδες και μαρκαδόρους
Νυχτερινές εξόδους σε κοινόχρηστους χώρους
Εφόδους καταστροφές στους δρόμους
Που αψηφούν τους νόμους
Με τσιλιαδόρους φυλάγομαι από τους αστυνόμους
Και βάζω χρώμα
Με τόνους πολύχρωμους σπάω τα γκρίζα
Κι άλλους να με ακολουθήσουνε βάζω στην πρίζα
Σε κινητά και ακίνητα σε υπόγειες στοές και οροφές
Υπογραφές μπογιές και χρώματα
Παρατσούκλια και ονόματα
Κομμάτια θεώρατα
Από κινήματα μηνύματα
Χέρια γίνονται στόματα
Και εκφράζουνε αισθήματα μίσους, λύπης, χαράς
Μη σταματάς,μη σταματάς
Όπου σε παίρνει να χτυπάς
Απ'τον βορρά μέχρι τον νότο και απ'τον νότο ως στο βορρά
Υπάρχουνε πάντα μάγκες που κάνουνε τη διαφορά
Πηδώντας μάντρες βαδίζοντας γοργά
Τη νύχτα αργά σαν τους άρπαγες ανάμεσα σε ράγες χρώματος
Χρώματος ανταύγιες σπάνε την μονοτονία
Σεβασμός στους παλιούς στους νέους ειρωνία
Δυστυχώς κάποιοι την είδαν και χάσαν την ουσία
Στη χρυσή ευκαιρία τώρα τα τηλεφωνά τους
Η τέχνη του δρόμου σε σαλόνια και από κάτω το όνομά τους
Μαγκιά τους η ντροπή τους πάρτο όπως θες
Γιορτές μ'οργανωτές κάποιους που μέχρι χτες μας τρέχαν
Μα ξαφνικά συμπάθησαν αυτό που κάποτε δεν άντεχαν
Το πως θα πέφταν απ'τα σύννεφα ήταν θέμα χρόνου
Τρίζουμε φέτος τα θεμέλια κρατάμε δυνάμεις και για του χρόνου
Εκεί που ασπρόμαυρα τα πάντα
Σα ταινιά του σαράντα
Βάλε σημάδια ζωής χτύπα με τη δική σου στάμπα

[Chorus]
Είναι μια νέα ερμηνεία για το τι εστί τέχνη
Το graffiti χωρίς σύνορα και έθνη
Σ'όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη
Σημάδια ζωής
Υπογραφές και κομμάτια απ'αυτούς που μισείς