Diyalog 1

[Verse 1]
Bugün bi' yerden aşinadır
Akla tutulmuş bir ayna:
İhtimal ki, dün en son anımsadığım o çerçevem tuzla buz
Tek eksik -aksi- dümen
Sağ adım ileri, kayıp ötekinin akıbeti
Takip edip
Adına ne methiye ne bir övgü düzülmeyecek günleri
Göçebe akıl okunamaz, oturanı kara bağlar
Gece çağıran; nice saydam tabuları yıkıp, enime boyuma yok faydam
Meydanın ortası bana dar; yanım antik çağın yamacı:
İki göz, dar açı buldu tam da bugünü
Meydanın ortası bana boş; yanım eksik
Çağın ilacı:
Iki göz, dar açı
Çöz düğüm için düğümü

[Verse 2]
Bi'gün şu tozlu ambiyansı, parmak uçlarımda kalkıp seyredersem; aklım
Orda saklı durma
Toz dediğine üfleyince, böyle fevkalade yüksek ardı, görsen!
Hangi yanda kaç bucak var
Olsa olsa kaçtır?
"Öyle zannın en son asrı canhıraştır."
Tam bulaştı maske derken
Arkadan demin yüzüm dolaştı
Bunca duvarın hatrı yok mu-yüz göz olduğun?
Kaçıncı mavra? aynı kaçmanın peşinde?
Dans ederken süzdüğün çıkış
Ta burdan oraya kaç manevra?
Ansızın, bi' son biçilmemiş sokakta yön çizip duran bir nara:
İki kez pek acı bağırıp
Sıktı düğümü
Yansızım velakin, öngörülmemiş halat sıkar, demir(i) yorar
İki göz, dar açı
Çöz düğüm için düğümü