Diyalog 6

[Verse 1]
Cebimde yumruğumdan şikayetçi metal soğuk
Rivayeti şudur ki:
O yumruk hanesine konuktu
Önce şıngırdadı komşularıyla
Sonra Celcius ve nektar eşliğinde preslenip
Zorla yüz göz oldu hem rakam hem suratla
Buyur hatta, yıldızlar artı havayla
Suratını suretinden anımsatan poyraz
Cüretinse sinende bir an rahat durmaz
Gölgeninse memleketi yoktur hiç sorulmaz
İçtimada ismi haykırılmaz
Siktir lan!
Uykudan kalkın ulan
Hikayenin vakti olmaz, affola
İstinaden meçhuldür hep
Zıpladığın rüyalarda cinayet
Göz bebeğini süsleyen bi kıyafetin
Sahibi o hurda çöplüğünde durmaz
Bu yüzden paslanır
Bu yüzden meçhuldür hep
Anımsadığın rüyalarda kıyafet, kıyafetin sahibidir

[Verse 2]
Cebimde umduğumdan azdı kaos
Ben de horoskop dediğim bi tablo yaptım
Hop!
İrtifamız ayan ve beyan
Bu meydan arşınladığım bi hatıradır
STOP!
Deyince başlayan, müsait taşmaya
Bu debi yıkmaya mecbur
Kopar, hiç gerek yoktu tasmaya
Mümkünatı olmayan küsürat
Ne bu akşama
Ne akşamın ardı sıra beliren
Virgüle yük olmaya hiç gerek yok
Müsaadenizle ben kaçış
Musa denizle haşır neşirken bi falso yaptık
İhtimali noksan bi son valsi
Kör ettiği gözünden tahayyül eden korsandım
Ufuk çizgisinden aşağısı ivmelenmeye müsaitti
Olmasaydı kubbe yerle yeksan
Tek şansım akıntıyla müşterek
Bi' ahşabın rehberliğine güvenmekse;
Yok, kalsın!