Δε Μ’ Αγγίζεις (De Me Aggizeis)

[Verse 1]
Γενικά, το πράττω χαλαρά
Το πράττω όπως απλά το ζω στο κάτω-κάτω
Μήτε για τη δόξα, μήτε για το χάρτο
Απλά γιατί κανένας δε το πράττει όπως το πράττω
Ρώτα για 'μένα κάποιον αν δε με ξέρεις ήδη
Αν είσαι πιτσιρίκι ή από άλλον πλανήτη
Ακόμα κι αν νομίζεις πως κατέχεις το παιχνίδι
Νομίζεις ότι ξέρεις μα δεν ξέρεις τον Ευθύμη
Γιατί όλα αυτά που έχω rapάρει δεν έχεις πάρει χαμπάρι
Δε σε παίρνει και δεν παίρνει κανέναν να κριτικάρει
Έχω βγάλει απ' το συρτάρι μου όλο τ' αλφαβητάρι
Και δεν έχεις φτάσει μήτε στο Έψιλον, που να πάρει
Γιατί δε το βλέπω να γίνεται αντιληφθέν το λεχθέν
Ενώ μεν όλοι λεν το ρεφρέν, παραμένω
Πρώτος σε οποιοδήποτε τερέν
Όταν σου ρίχνω γύρο, ξαναρχίζω απ' το μηδέν
Και: Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε έξι, εφτά
Οκτώ, εννέα, δέκα χρόνια βρίσκομαι μπροστά
Με τον πύρινο τον λόγο που τσακίζει οστά
Και ξανά προς τη δόξα τραβά-τραβά
Δε με μέλει αν με κοιτάνε στραβά
Αρκεί να λένε και να γράφουν τ' όνομα μου σωστά
Είναι το κίνημα γεμάτο από δικά μου παιδιά
Ό,τι και να 'σαι, να το ξέρεις καλά:
Δε μ' αγγίζεις

[Chorus]
Είτε γλύφεις, είτε βρίζεις, είτε μ' έχεις θεό
Είτε ανεβαίνεις σε πωλήσεις, είτε κάνεις χρυσό
Είτε το ζεις σε παλάτια, είτε το ζεις στο στενό
Είτε το κάνεις ακριβώς όπως και εγώ, δε μ' αγγίζεις

[Verse 2]
Κάθε πέντε μήνες, κάτι κάνει την εμφάνιση του
Κι υποτίθεται πως θα το κάνει σοβαρά
Μα μετά από πέντε μήνες θα πεθάνει κι η διαφήμιση του
Και δεν ξαναβγαίνει πουθενά
Κάποιο τσακάλι θα τον μανατζάρει για κάνα φεγγάρι
Αλλά αφού τα πάρει, δε του ξανακάνει τη χάρη
Κι έτσι τ' αλάνι το σανίδι από τα πόδια του χάνει
Και τ' απομένει μία βουτιά από ψηλά
Είναι κατάντημα, δε γίνεται το πάθημα μάθημα
Αλλά αναμάσημα, μήπως και γίνουν τα άσημα διάσημα
Και σύντομο διάστημα, κάθε MC και συγκρότημα αναλώσιμα φαίνονται
Σα σπιρτόκουτα καίγονται
Κι έχω δει τα ταλέντα που θα πήγαιναν χαμένα
Ανεβαίναν και πέφταν όλα ένα προς ένα
Κι αφού κανένα δεν αντέχει στην αρένα μ' εμένα
Να θυμάσαι θέλω μόνο πως

[Chorus]
Είτε γλύφεις, είτε βρίζεις, είτε μ' έχεις θεό
Είτε ανεβαίνεις σε πωλήσεις, είτε κάνεις χρυσό
Είτε το ζεις σε παλάτια, είτε το ζεις στο στενό
Είτε το κάνεις ακριβώς όπως και εγώ, δε μ' αγγίζεις

[Outro]
Ει, Cenobite, δώσε το beat για λίγο ακόμα
Ωραία!
Έχω να πω κάποια πράγματα ακόμα

Πολλοί θα πουν ότι καβάλησα καλάμι
Όποιος το πει, το νόημα το χάνει
Είναι πόνημα ζωής που έχω φτάσει
Γυάλα ηρεμίας έχω φτιάξει
Γι' αυτό δε μ' αγγίζεις
Αυτό που ξέρω ότι είμαι δεν αλλάζει
Κι όποιος θέλει, όπως θέλει μπορεί να με σχολιάζει
Πόσα, πια, χολή μπορεί να βγάζει;
Εκτίθεται αντί να με τρομάζει
Αλλά δε μ' αγγίζεις
Καθένας μπορεί να λέει το μακρύ και το κοντό του
Μα η γνώμη του μετράει όσο μετράει το παρελθόν του
Λοιπόν, ας έρθει με το βιογραφικό του
Θα φέρω το δικό μου και θα δεις, δε μ' αγγίζεις
Μη σκας, πήγαινε όπου πρέπει να πας
Κι απ' όσα λένε, τα μισά να κρατάς
Η μόνη αλήθεια είν' αυτή που στον καθρέφτη κοιτάς
Και θα μπορείς κι εσύ να τραγουδάς ''Δε μ' αγγίζεις''