Burning Under The Snow

چینش مکعب های فلزی روی هم
همه چند در چند
در چندم شمسی با آب
تا پستان تا خایه
آهنگری میکنه
با چوب میکوبن به آهن
روی نگاره های فرش میبینم
چنان رطوبتی روی پوستم سر میخوره
که شرجی مصنوعی از راه پیشونی نفوذ میکنه
جزئی از کپک و منجلاب محیط شدم
قطره ایم توی گالن که کم کم
به سنگ تبدیل میشه
تیکه سنگی با مقادیر بالای هوش
سنگی تو چاه
که باید از عمق میگفت
اما به خدا
عفونت حلب زنگه
زنگ زنگ
کثافت پولمو نداد تا بخرم برات
یه جفت گوشو میگم
که روی چشمات نصب کنم
تا مزه کنی
بی وجود
با پول من طاعون گرفت، بی وجود
قول داده، بی وجود
فکر کرد
حلب من باطریه، بی وجود
من نیروی تو نیستم کثافت
حقمو بده حقمو بده
حقمو بده حقمو بده، کثافت
به خدا عفونت حلب زنگه
غلت میزنم و دیوار میریزه
از لای جرز دیوار
سوسک و زالو و برف پخش میشه
حلبی بارون خیسم میکنه
کسی منو برمیداره و
توی مشتش فشار میده
از روی صورتم
عمق تموم گفته هام پاک میشه
میبره بالا و عقب
بعد پرتاب میکنه
پر پر پر پرتاب
مثل پر پر پرواز
پر تاب تاب عباسی
تاب ندارم بم
موج میشه
زنگ میزنه
نم نم
صدا میدم دم
چینش فلزی دیگه ای فرو ریخت
حلبی آباد کم کم
با برخورد سنگای دیگه فرو میریزه
اونا بیدار میشن
اونا میسازن
باور کن
عفونت حلب جنگ
جنگ سنگ