Beltet

Det var den heilage påskemorgun eg
Sille til kyrkja ride
Så sprette eg på meg mitt sprotabelte
Det glima våri så vide

I Roelunden der kjenner dei meg
I Roelunden der kjenner dei meg

Som eg meg i kyrja kom
-då folkjet på kne monne falle
Så mange som på sitt belte såg
Dei gløymde på Gud å kalle

Og presten framfer altaret stod
Alt med si lærde tunge
Då han vart vari beltet mitt
Han gløymde bå' lesa å sjunge

Så baud dei meg tvo stutar
Og båe så vare dei kvite
Eg ville kje selje mitt belte burt
-eg totte det var fer lite

Så baud dei meg bå' sylv og gull
Og mælte det upp i skåler
Men då eg inkje mitt belte selde
Då gjorde eg som ein dåre!

Og som eg då heimatt frå kyrkja kom
-eg vart i så galne tankar
Slå bytte eg burt beltet mitt
Fekk att eit fillepar hanskar

Fer beltet mitt var inkje så mæt
Som det var sjåande på:
Hakane var av sikebeinskjakar
Og beltet av langehalm-strå...