[Տուն 1]
Արդեն ասել եմ
Որ ծնվում ենք կրված ու մեռնում ենք կռված
Հավերժը՝ էդ մի բառա, որ մնումա առեղծված
Մենքէ կուտը լավ կերած, զկրտում ու անտեսում ենք
Որ էքուց կարանք մեռած հայտնվենք
Ու ան՝ տես ում ենք, ինչ տվէ՝ վերցրածի դիմաց
Ինքս ինձ եմ էս հարցով դառէ տհաճ
Բայց ամեն օրվա գինը տես, կնկատես գնաճ
Հարբած ճակատագիրը մեկէ որոշումա կարճ
Փորձել եմ, հետս չի ուզում հաշվի նստել
Ականջ արեք՝ թափառական աշուղի չէ
Բայց հինը հարգող ոմնի
Ով ապագայի հետ քննարկող, ներկային չամռվող
Սաղ քցումա նրան՝ ով բռնի։
[Կրկներգ]
Ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
Ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
Ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
Ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
[Տուն 2]
Էսօր հագնելու եմ շողքս (շողքս)
Դուրս գնամ, տենամ համ դրախտը համ դժոխքը
Դրանք միշտէ իրար կողք են
Քանի երջանիկ՝ էդքան իմ մոտ էսօր ողբա (ողբա)
Մռայլապատել եմ խոսքս
Որ զվարճանանք
Նայի քանի գլուխ շարժող կա
Փողկապակցված, դարավոր կարծրացած
Արդեն զուտ հայկական ավանդույթ
Որ հաչող կա՝ էդ ինքս եմ
Մինչև հարցերին հաջող տամ
Քանի հատ ճամփեմ, 2 էդքանէ հաջորդնա (հաջորդնա)
Ճշտի ով ես, աղաչող
Կամէ ամեն արածիդ պատասխան, աչյոտ տաս։
[Կրկներգ]
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
Քել ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
Ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
Ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
[Տուն 3]
Քել իմ հետ քցի բռնի
Բուն պատճառը հասկանանք
Ինչից ենք համ հպարտ, համ թողում նվաստանանք
Կամ ինչիցա
Որ բոլորս անընդհատ իրար ապացուցելու համար ծարավ ենք
Արդյունքում էնքան վնաս տարանք
Պարզվումա քիչա մեզ
Ինքնահաստատվելու մեջ վարպետներ ենք
Կյանքում ոչ մի բան չարած
Ճամփին կարպետներ ենք պահանջում, որ փռեն
Մեզ թագավորի պես են մեծացրէ
Ու հա՝ վրեն, որ գլխին բառա, ոչ թե թագ
Հետո վարի չէթանք
Չնայած գնացողը չենք
Էս քանի դարա կանք
Ու սովոր ենք դիմանանք
Աչքիս պատասխանը էտա
Ճնշվել ենք անընդհատ
Որիցէ հենց կոմպլեքսավոր աղետա։
ԲԱնալիզա սա
[Կրկներգ]
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
Ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
Ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
Ընդունենք սա բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
ԲԱնալիզա, բԱնալիզա
ԲԱնալիզա