Ballada o Baronie, Niedźwiedziu i Czarnej Helenie

Na Myśliwieckiej, przy Czerniakowskiej
Jak w Łazienkowske się wjedzie
Mieszkali sobie stworzenia boskie:
Baron z prawdziwem Niedźwiedziem
Chodzili sobie w lato upalne
Na Agrykole zielone
Takie dwa byty transcendentalne:
Niedźwiedź z prawdziwem Baronem
Niedźwiedź miał trochę miodu na paszczy
A Baron oczy przekrwione
Bo żywot wiedli strasznie hulaszczy
Niedźwiedź z prawdziwem Baronem
I przehulaliby cały pałac
Wszystko by zżarła gangrena
Gdyby za twarz ich nie przytrzymała
Pеwna brutalna Helena
Czarna Helеna hoduje bluszcza
Sadzi begonie w donice
Tylko na stadion nikt jej nie wpuszcza
Bo się jej boją kibice
Czarna Helena ma dużo wdzięku
I innych zalet ma parę
Wianek na głowie, badylek w ręku
A przed nią bieży o(O)wczarek
Słuchajcie ludzie ballady mojej
Co już skończona jest prawie
Mieszkajom sobie zgodnie we troje
Na Myśliwieckiej w Warszawie
Czy ciepła wiosna i kwitną kwiaty
Czy mokra jesień ponura:
Baron prawdziwy, Niedźwiedź wąsaty
Oraz Helena Wichura