BAADAABAAD

زانوهام خورد شده که سفت شه جاپاهام - پاره میشی لا کارام
پنچرم جوری که نَشَم آپارات - بدنم رنگِ موتورم زده یاتاقان
میریم جلو باداباد میریم جلو باداباد میریم جلو باداباد
غمی نیست میشه یروز باغِ مام آباد

واسه هدفاش میدویید * میدوختمشون اگه نفسام میبرید
با کم و کاستی شد این * مام بالا بودیم اگه خم و راست میشدیم

جلو اینا راه بذاریا * پشت سرت میخورن گوه اضافیو
نگو چرا نمی بینیمت * تراولا نمیره تو کِشو دوهزاریا

آرزو ها زد از خونه پَر * چون یه گوشو دروازه کرد یه گوشو دَر
قدِ همتون گورِشو کند * چوبشو خورد ولی موند زورِشو زد

الان جاییم که آرزوم بودش * چون میدونستم میرسه کارِ خوب سودِش
میشوره تو وانِ خون خودشو * میخواستنش همه تا جارو شد پولِش

نه مثِ چاقالای ناله خون * زیره آسمون با چشای کاسه خون
منو جمع نبند با آقا زاده های لوکس * که فقط تنشونِ یه لباسِ خوب

الان همه چی جوره داداشم * انقد دوییده که درومده جونِ پاهاشم
اونا که میگفتن به ماها گورِ باباشون * رپ شهرستانُ چه به ولومای بالاشهر

الان شنیدنش همه با این رپ * از کوچه های رشت تا وسطِ پایتخت
اومد تو بازی به همه لایی زد * دهنش وا شه دَهنا مالیدست

میخوای بشناسیمون از بزرگترت بپرس * میخوای بشناسیمون شهرتو بزن یه دور
رپِ واقعی تو خیابونِ تَهِ شهر * نمیخوره داش این دَکو پِز به دردِمون

میریم جلو باداباد میریم جلو باداباد میریم جلو غمی نیست
میگن میکنن خِشتَکامونِ کِراوات

ههه

میریم جلو باداباد میریم جلو بالا گارد میریم جلو غمی نیست ...

من همه مشتامو کوبیدم * به دیوارایی که بهت اشتباتو میگن
خیابونا اینجا مشت و مالت میدم * شبا تو بغلِ خوشگلا کوبیدم

بیخبر از جایی که میرم * افتاد تو همون چاهی که میکند
شدم تلخ تر از چاییِ بی قند * چشمام چه چیزایی رو دیدن

قد کشید لا همه نوع بگایی زود * چه روزایی دود شدِش چه اوضاعی بود
لا همه رفیقای خوب بینیایِ خورد * اونا که پاک نمیکنن از تیزیا خون

هی ماها راه اومدیم هی لایی کشیدن * تیم بودم یه نفره یار نمیکشیدم
چقدر پشتِ سرمون ورقارو میچیدَن * نمکارو خوردن نمکدونو پیچیدن

همه بهم زورشون میچربید * ولی هردفعه میخورد چوبشو میخندید
شورشم دراومد چون دلِ هیچکی نمیزد شورشو میفهمی؟!

حالا بما بگو نابلد * درو روم ببندی وا میکنم با لگد
رپ تو خونِمونِ خونَمون تو نا کجا
دکه فرارِ بزن ببند اون گالَتَم