BA TO

هر ورق روزگار پر پر
زندگی کردم چند ساله بعدم
این شبارو با تو روز کردم
سنگینی شبامو پاهام حس کردن
با تو ترپ کنم بالا
کردی ترپ گادم حالا
من ارباب، تو الله
من ارباب،شدم بات
بردیم عرش، عرشیام
جز تو کسی نموند باهام
نزار این تن و تنها
تنها بی تو ته راست
هستی باهام همه جا
من عادت بهت دارم
لله بهت نگاهم
الله تکیه گاهم
تکرار نجاتم
در امانم باتم
با تو جاودانم
حالم عارفانس
حالم عارفانس

گنگستر ولی خاکیم
از خاک درومدم یروز زیر خاک میرم
هدفام بی حد
جنگیم بیان باهام تلفات میدن
آتور دست سازو بگیره
با ورسم صدمات دیدن
سماوات میرن
مهم اینه تو این روزگار کیم؟
گاهی لایتم،گاهی دارکم،گاهی رامم
گاهی وحشی ، گاهی مشتی، گاهی ردی
فانی هستیم
از خود باقی
چی گذاشتیم
بودی راهی
از هرجا عملن
هرطرف اثرت ، اثرم

مثلاً بهترم از قبلن
بجنگم ببرم
بجنگم من تک

هر ورق روزگار پر پر
زندگی کردم چند ساله بعدم
این شبارو با تو روز کردم
سنگینی شبامو پاهام حس کردن

این میمونه یاد اَ ما
نه نمیاد این خوابا یادما
شده تعقیب ناجا عادتم
دیگه یادم نمیادش آدمم
بهت درگیر افکارو باورم
باهات فرقی نداره دیگه ساعت چند
زدی نقش برد و روی بالم تَت (تتو)

قایم نشد پشت باور
از الله یه نقطه «۰» شده = یاور
توی هر بنبستی که بوده با من
وقتی یادش میفتم روبه راهم
یادم دادی رپ نیست گناه
وقتی خراب میشن پشتم پلا
یاد دادی بهم بس نیس دعا
بهم دادی توان تا ساختم طلا
تو کارگردانی منم بازیگرت
این ذهنیت خودمو بازی کرده
میدونم پلانای بعدی سخته
حتی اگه بدِ بد شه
هرشکستی واسم درس محضه

نه هیچی ازت نیست غیب
یه مرد، حق داره بغضی شه

وقتی که قطع میشه امیدش
گاهی مرزارو تند میره
رو مینه، تو پیشش
نزاری طوری شه
تو ریشه داری تو قلب
تا خالی بشه روحم
تا آروم گرفت مودم
که آروم مونده روحم
که آروم مونده روحم

هر ورق روزگار پر پر
زندگی کردم چند ساله بعدم
این شبارو با تو روز کردم
سنگینی شبامو پاهام حس کردن