Άντε Γαμήσου ρε Μαλάκα (Ante Gamisou re Malaka)

[Intro: Οπλιστής]
Έχω μια φίλη στο Παρίσι
Μιλάει γαλλικά και παίζει πιάνο όταν μεθύσει
Ροκάρει στη βεράντα του Θωμά μια παρτιτούρα της Στανίση
Γουστάρει Βανδή και μισεί την Βίσση, την ποίηση
Και την εποχή που μπαζώναμε τα mini market
Την πίνει που και που με κάνει target
Μου λέει έλα να πεθάνουμε μαζί εδώ στη Λυών
Κι εγώ της λέω να πάμε στη Μπανγκόκ

[Verse 1: Οπλιστής]
Τα νέα τα μισεί κι όλο διαβάζει εφημερίδες όταν πίνει καφέ
Με λέει μαλάκα που και που κι εγώ της απαντάω «ναι»
Έχει ένα καθρέφτη αντίκα και δυο τραγούδια για προίκα
Που έγραψα στο Νευροκόπι πίνοντας άλλο καφέ
«Τι μουσική ακούς;» τη ρώτησα και μου 'πε Μητροπάνο
Τα μπίτια σου, τα _ κι ένα Γάλλο
Με λέει μουσικό γιατί υπερβάλλω
Και φλύαρο ντεμέκ Αμερικάνο, που δεν ήθελε να μάθει απ' τον άλλον
Κι όλο γράφω για 'κείνη ένα τραγούδι που δεν
Την λέω Αλίκη όταν λείπει κι αυτή με φωνάζει Μπεν
«Τι μουσική ακούς;» με ρώτησε και είπα μια σοπράνο
Που όλο βαριότανε να παίξει πιάνο κι έναν Μάνο
Που έχω κλέψει απ' αυτόν δύο κιθάρες αλέ
Όσο βαρούσα το ντέφι πριν μπούμε μες στο παλέ
Μου 'γράψε ένα τραγούδι και μου 'πε «Άντε γαμήσου!, παρ’ το!»
Εσύ να 'σαι καλά και άσπρο πάτο

[Chorus: Μικέλα]
Άντε γαμήσου ρε μαλάκα [x4]

[Bridge: Οπλιστής]
Τώρα μ' ακούει που και που μόνο όταν έρχονται οι θύμησες
Να 'σαι καλά που με πεθύμησες
Κι εγώ ρωτάω πόσο κάνει ένα γου για τις βασίλισσες
Και παίρνω δυο γιατί το ζήτησες
Τώρα μ' ακούει που και που μόνο όταν έρχονται οι θύμησες
Να 'σαι καλά που με πεθύμησες
Κι εγώ ρωτάω πόσο κάνει ένα γου για τις βασίλισσες

[Verse 2: Οπλιστής]
Έχω μια φίλη στο Παρίσι
Μιλάει ελληνικά μόνο όταν θέλει να με βρίσει
Διαβάζει αυτά που γράφω και τα λέει σαπιοποίηση
Τα σκίζει γιατί ξέρει πως τα 'χω αποστηθίσει, μ' αγγίζει
Κάθε φορά που νιώθει σαν εμένα μηδέν
Πάει στο πιάνο και παίζει μια (Α)συμφωνία του Σοπέν
Γουστάρει να τραγουδάει κι είναι σαν κι εμένα αντι-ζεν
Κι όταν μεθύσει φωνάζει παλιορουφιάνα Λεπέν
Έχω μια φίλη στο Παρίσι που πια θέλει να ζήσει
Και γράφει σαπιοποίηση σαν λύση
Έχω μια φίλη στο Παρίσι που πια ακούει και Βίσση
Και γράφει σαν εμένα όταν μεθύσει
Έχω μια φίλη στο Παρίσι που πάντα προσπαθούσε να με πείσει
Πως όλοι είμαστε ίσοι, σκατά!

[Chorus: Μικέλα]
Άντε γαμήσου ρε μαλάκα [x4]