Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Rob de Nijs
Daar sta je dan alleen
Vrienden zeggen me, je komt er wel doorheen
Sinds je wegging weet ik niet meer wat ik doe
Ik leef niet meer, ik ben moe
Maar wat doet het er nog toe
Ik slaap haast niet meer 's nachts
Elke morgen naar kantoor om kwart voor acht
's avonds uit de diepvries, kant en klaar
De hond een brok tartaar
Mijn go, was jij hier maar
Want alleen is maar alleen
Ik kan niet leven met die stilte om mij heen
Waar ik ga of waar ik sta of waar ik ben
Op straat of in de tram
Ik hoor overal je stem
En doof ik 's nachts het licht
Dan droom ik dat je naast me ligt
Okay, je bent nu vrij
Maar ben je echt zoveel vrijer dan bij mij?
Ook met hem wordt het leven op den duur een sleur
En wijst hij je dan de deur
Dan sta jij alleen
Want alleen is maar alleen
Soms vertel ik het de mensen om me heen
Kom terug voordat mijn wereld is vergaan
Ik smeek je, kijk mij aan
Wat heb ik je misdaan
Nee, hou je maar stil
Ik voel nu wel dat jij me nooit meer wil