Pantelis Kyramargios
Pantelis Kyramargios
Pantelis Kyramargios
Pantelis Kyramargios
Pantelis Kyramargios
Pantelis Kyramargios
Pantelis Kyramargios
Pantelis Kyramargios
Pantelis Kyramargios
Pantelis Kyramargios
Μου μιλούν κύματα άγρια
Για της γης τα πιο κρυφά
Για ναυάγια παλιά
Που χαθήκανε
Μου μιλούν και τα λιοπύρια
Για την άμμο που κυλά
Κι όσα θα ‘ρθουν μετά
Μου τα μαρτυρούν
Αχ Αλισάχνη
Αχ δροσερή μου φωτιά
Κάθε μου στίχος σε ψάχνει
Τα βράδια σε καρτερά
Σαν αράχνη
Μου το λεν άνεμοι χίλιοι
Πως ξανά δεν θα σε βρουν
Τα φιλιά που ‘χω στα χείλη
Γίναν βράχια
Φτιάξαν την Αμοργό
Ένα δειλινό