Akşamdan

[Verse 1: Kodes Kahra]
Hayatın eline düştün artık haydi toparlan
Bu şehre karışacaksın her insan kadar yavan
Yalan! Tamam hayat yalan da peki şu gözbebeklerinde akıttığın nedir çocuk bu kez cevap ver!
Haydi gel herkes aynı safta aynı sınıflara bölündü
Döndü durdu aynı telde çaldı dünya
Şimdi kafanı geriye yasla gözünü yum biraz rahatla
Sağına soluna bak herkes aynı hala..
Dur geceni aleve vermeden bi' sigara yak
Birini hatırla yıllar önce yalın ayak
Kurak bi' çölde seraplarla mutlu bir hayat ve sen
Şimdi şaraplarla sarhoş ölmek arzusu neden?
Bu binalarda intiharla süslenir ve yolcu şu evlerde kan orucu
Tan doğumu, gün batımı hala her şey aynı
Yıllar önce öldü martılar, geriye kalanlar, şehirdeki mezarlıklar...

[Verse 2: Sorgu]
Ve ben kaybeden evet hayatım haybeden
Şu karanlık gökyüzünde bi' yıldızdım önceden
Söndüğümde güneş doğdu ya, ona da eyvallah
Zaten herkes aynı yandı söndü dedim hay Allah!
İnsanoğlu işte bu, doyumsuzluğu bir tabu
Sanki farkı var gibidir oysa olmalıdır çabuk
Hüda arar durur içimde saklı bilmezsin
Muhterem nedense sen bakıp görmeyi sevmezsin
Hayatın çelmelerini fark edebilmek zor
Düştüğünde düşündüğümü bilir misin bilmem
Karmaşık bir durumdur ki bütün taşlar oturur
Yaşlar akmaz artık dersin ki nasıl kurtulurum
İşte sen ve ben o yüzden başka sen ve ben yarattık
Hayatı cahiliyeyle bütün yarayı kanattık
Kanardı gözlerim yanardı yanaklarım derken
Geçti film şeridi çok zor bi' sanattık

[Verse 3: Olcay]
Anladım ki tek bi' kendimim ben ve kimsenin içinde
Için için ağlayan bir yürek yok
Sense kendinin içinde geçmişinde kaybolan
Bütün umutlarınsın, ağlayansın
Bilmeliydin ömrü bir mezar hayallerin gömüldüğü
Düşün ve düşle şimdi istediklerin ve olmayanlar
Gidenlerin içinde kayboluşlar, olmayınca Tanrıya yalvarışlar
Sonunu bilmeden girdiğin bu boşluğun içinde
Can çekişmelerde körpe ruhun
Görmedin uzattığımda ellerimi uzaktın duymadın sözlerimi
Sen benim içimde var olan bi' bensin
O yüzden aldattığın yine kendinsin
İstediğin kadar uzağa git, gidemezsin
Çünkü sen benim içimdeki bensin