K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
Ποια είναι η διάφορα της πισίνας
Από ένα άδειο χώρο και μετά ρώτησε
Και μετά είπε ποια ενός ουρανοξύστη από μια άδεια έκταση γης
Μετά τη διάλεξη και ο αρχιτέκτονας και ο μαθητής έπεσαν από το παράθυρο του κτηρίου
Στο ανοικτό σύμπαν και καθώς πετούσαν στο κενό
Η σιωπή τους [?] στο γυάλινο τοίχο μιας τράπεζας
Την ώρα που δύο μεγάλα αυτοκίνητα
Έβγαιναν από το γκαράζ του κτηρίου
Πήγαινε το ένα μπροστά και άλλο πίσω
Στο πίσω αυτοκίνητο ήταν ένα υψηλό πρόσωπο
Έτσι τα αυτοκίνητα διέσχιζαν αργά την μεγάλη λεωφόρο
Όλα είχαν συμφωνηθεί, όλα είχαν κλείσει
Και όταν μια συμφωνία κλίνει τότε ένα κομμάτι από το χώρο δεσμεύεται
Μετά η συμφωνία κτίζεται με τσιμέντο και στις τέσσερις γωνίες του χώρου βάζουν κάμερες και μετά βάζουν μια ταμπέλα που γράφει ο χώρος προστατεύεται
Και όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτός είναι ένας ιδιωτικός
Μια ιδιοκτήτη περιουσία, ένας χώρος με προοπτική
Και καθώς ο ήλιος [?] το σκοτάδι καλύπτει τα πάντα αργά-αργά
Και οι πόλεις ανοίγουν τα φώτα για να δείξουν στον πιλότο ότι εδώ υπάρχει μια πόλη
Και έτσι τα αεροπλάνα καταλαβαίνουν πως είναι η ώρα να κλείσουν τα μάτια τους