Akıyorsun

Bıraktığın yerler, izler
Ne kadar kalabalık ve ne kadar ıssız
Terk etmişsin her şeyi
Ama içinde debeleniyorsun
Farkında değil hiç, kimse
Eriyoruz günden güne

Balıklar bile kendini bırakıyor
Ölüme terk
Senin kurduğun çiftlikler
Senin kurduğun yalanlar
Dünya daha da kararıyor
Arılar uçmuyor
İnsanlar konuşmuyor

Varlığında boğulan yüzler
Yaşarken içini yiyor böcekler
Silahlar patlıyor
Okullar taranıyor
Çiçekler soluyor, soğuyor
Soğuyor
Soğuyor
Soğuyor
Soğuyor

Geçtiğini sandığımız şeyler geçmiyor
Erteliyoruz
Alışıyoruz
Alışıyoruz
Alışıyoruz
Ölüyoruz
Alışıyoruz

Kızları kadınları kullanıyorsun
Tacizi tecavüzü kabul ediyorsun
Çocuklar kayboluyor
Denizlere bırakıyorsun kayıkları gemileri
Öylece sularda savunmasız
Senin sularında
Senin görüş alanında
Senin farkındalığında
Senin zamanında

Her şey çok fazla
Değişmiyor
Dönüşmüyor
Anlaşılmıyor
Sanıyorsun
Kandırılıyorsun
Kanıyorsun
Kanıyorsun bir yara gibi
Kaybediyorsun
Kaybettiğini kabul etmiyorsun
Etmedikçe balonunda patlıyorsun
Akıyorsun her yere
Akıyorsun