Achtsik Er Un Zibetsik Zi - אכציק ער און זיבעציק זי

ס'איז הײַנט אַקוראַט געוואָרן פֿופֿציק יאָר
אַז זיי לעבן זיך אין איינעם, דאָס אַלטע פּאָר
זיי האָבן זיך געעלטערט, קוקט אַײַך צו
אַכציק ער און זיבעציק זי

כאָטש דער זײדע מיט דער באָבן זײַנען קורץ און קלײן
נאָר דער זײדע מיט דער באָבן זײַנען מלא חן
ער מיטן שפּיציכדיקן בערדעלע, מיט אַ גױדערל זי
אַכציק ער און זיבעציק זי

גאָט האָט זיי מיט עושר און כּבוד בּאַגליקט
אין לעבּען האָבּען זיי זיך קיינמאָל נישט געקריגט
נאָר "נאָטעלע", נאר "בּאַבּעלע" רוּפען זיי זיך צו –
אַכציק ער און זיבּעציק זי

זײ זײַנען הײַנט געגאַנגען בײדע אין שול
און האָבן דאָרט געדאַװנט טאַקע פֿול
אַז גאָט האָט זײ געהאָלפֿן, ברוך הוא
אַכציק ער און זיבעציק זי

פֿון דער שול זײַנען זיי אַהיימגעגאַנגען גלײַך
אויפֿן טיש איז שוין געשטאַנען לעקעך אַ סך
די אייניקלעך האָבן געוואַרט שוין פֿון דער פֿרי
אַכציק ער און זיבעציק זי

דער עולם האָט זיך באַלד געזעצט צום טיש
און אַז מען האָט אויפֿגעטראָגן די פֿײַערדיקע פֿיש
האָט אַ דרשה געהאַלטן רב הערשעלע-צבֿי
אַכציק ער און זיבעציק זי

״ווי דער זיידע איז געוועזן תּמיד אַ פרומער ייִד
ייִדן טאָן גוטס איז ער קיינמאָל ניט מיד
דערפאַר העלפט אים גאָט, אי שפעט אי פֿרי
אַכציק ער און זיבעציק זי

ווי די באָבע איז געוועזן תּמיד א ווײַבל מלא-חן
דער צירינג שטייט איר נאָך איצטער, זאָגט אליין!״
די באָבע האָט געגעבן אַ שמייכל דערצו
אַכציק ער און זיבעציק זי

אזוי האָט מען געהוליעט ביז האַלבער נאַכט
"באָבעלע," זאָגט דער זיידע "אַ גוטשינקע נאַכט
שלאָף געזונט און דעק זיך צו"
אַכציק ער און זיבעציק זי

דער זיידע איז געוועזן שוין זייער אַלט--
איז ער אַנטשלאָפן געווארן באַלד
די באָבע האָט ניט געקאָנט מאַכן די אויגן צו
אַכציק ער און זיבעציק זי

זי האָט זיך דערמאָנט אַזוי ליגנדיק אין בעט
ווי מען האָט איר איר נאָטען פֿאַר אַ חתן גערעדט
אַ מופֿלג איז ער געווען און שיין דערצו
אַכציק ער און זיבעציק זי

די באָבע האָט אָנגעהויבן דרימלען מיט אַ מאָל
איר חלום וועל איך אייך דערציילן אַן אַנדערש מאָל
טאָ לאָמיר זי שוין ביידע לאָזן צו רו
אַכציק ער און זיבעציק זי