NIE WIEM KIM JESTEM

[Zwrotka 1: Cookie M]
Naglę stoję z pistoletem w ręku
Co się dzieję? Myśli pełne lęku
Obok widzę, stoi czterech innych
Z przerażeniem w oczach myślą, że są winni
Co to za miejsce? Skąd się tutaj wziąłem?
Kim jestem? Dlaczego stoję po kościołem?
Nie mogę się ruszyć. O co tutaj chodzi?
Wtedy w moich myślach pomysł się narodził
Jestem członkiem gry, ktoś mną steruję
Wszystkie decyzje, za mnie podejmuję
Nagle się ruszam, nie wiem dokąd idę
Słyszę odgłos strzału, mój towarzysz ginie
Wtedy obca ręka pociąga za spust
Kula trafia w głowę, na ścianie jego mózg
Zabierzcie mnie stąd - krzyczę wewnątrz siebie
Słyszę gracza głos: "Nikt tu nie dba o Ciebie"
Cały roztrzęsiony podnoszę jakąś broń
Wyskakuje wróg, momentalny zgon
I patrzę na krew, która spływa po podłodze
Krew osoby, której nawet nie znam. O boże!
Nagle, znowu jestem na starcie
Zaraz nas czeka kolejne natarcie
Coś się zmieniło, nie jest jak dawniej
Gdy zginę w tej grze, to zginę naprawdę
Trzymam nową broń, to chyba M4
Za bazooką mam też dwa rewolwery
Wtem dociera do mnie głośne pikanie
To bomba, już za późno na uciekanie
Olbrzymi wybuch, fala rzuca mnie o ściane
Podnoszę się z trudem - żyje. Co jest grane?
Kamizelka, uratowała mi życie
Teraz się liczy tylko bomby zdobycie
Ostatnie sekundy, zostałem sam
Przeciwników jest więcej, rade im dam
Zabijamy, kolejny gracz mi pomaga
Ostatni przeciwnik, ha, bezład upada