Taran-Gai (Samoofiarowani)

Z barwinka w sumce bez barwki
Z chłopięctwa wnet w lesie dorośli
Nie jak landgrafy telegrafu
Lecz w ściółce w zaszywce przeciw rozrywce
Kolejno ku górze tristany
Torvusem obcięte włosy
Turifera ferrum krew cięło
A potem znojem robotem
Wygnani
Z wygnania
Tam
Gdzie drzewiej baby suki
Na taran-gai wracamy
Gdzie żmija syczy ogień dyszy mięso skwierczy dym pochłania
Bośmy sami w kręgu
Samoofiarowani