Περί του Έλληνα Ακροατή (Peri tou Ellina Akroati)

[Verse 1: Ραψωδός Φιλόλογος]
Φίλε άκου, η μουσική είναι προνόμιο
Το εναγώνιο βλέμμα σου αδιάφορο μ’ αφήνει παγερά
Δεν παω με τα δικά σου τα νερά
Μόνο και μόνο επειδή έχεις μάθει να θες πολλά
Θα σ' το κάνω πιο λιανά, άκου προσεκτικά
Νομίζεις κάνω rap για την καλή μου την καρδιά;
Νομίζεις πως θα ζήσω απ' το hip-hop στην Ελλάδα;
Ή μήπως έχεις την εντύπωση πως βγάζω λεφτά;
Όχι, μεγάλε από το rap δε θέλω λούσα
Αυτό όμως δε σημαίνει πως να το κάνω χρωστούσα
Αν θες τσάμπα να σ' το δώσω, μακάρι να μπορούσα
Αν ήμουν γιος του Λάτση ίσως να το συζητούσα
Μα στο Γαλάτσι, μάγκα, ζω και μεγαλώνω
Ο χρόνος είναι χρήμα και στο rap αφιερώνω χρόνο μπόλικο
Για να 'χεις να ακούς κάτι σωστό
Αν σ' αρέσει έχει καλώς, αν όχι, γεια κι ευχαριστώ
Στην τελική, το rap μου τσαμπουνάς πως τ' αγαπάς
Μα όταν ακούς για δίδυμο την πλάτη του γυρνάς
Δε δίνεις 5 ευρώ γιατί είσαι αυθεντικός ραπάς
Όμως τα 'χεις για καφέ στα flocafe και στα clubs
Α ρε νούμερα, θέλετε και hip-hop σκηνή
Μα για να τη στηρίξετε δε δίνετε δραχμή
Δεν υπάρχει hip-hop φάση, καλά λέγαν οι FF.C
Για κάθε ξεφτιλισμένο τζαμπατζή ακροατή

[Verse 2: Κριτής]
Ψεύτικες όψεις προσώπων που μπαίνουν στη σκηνή
Για να κερδίσουν εντυπώσεις
Πώς θεωρείς πως φέρνεις σε πέρας δικιές σου υποχρεώσεις
Όταν αρνείσαι σ' ένα live το εισιτήριο να πληρώσεις;
Θέλεις το όνειρό σου να εκπληρώσεις, να γίνεις V.I.P
Σε γελάσανε φίλε, οι μισοί
Απ' όσους βλέπεις στο τζάμπα έχουνε μπεί
Όπως κι εσύ την είχαν δει
Πώς περιμένεις έτσι να πάρει τα πάνω της η γαμημένη αυτή σκηνή;
Καλύτερα να δέσουμε γύρω από τον λαιμό μας σκοινί
Επικαλούμαι βοήθεια, κάποιος να πάρει το σκαμνί κάτω απ' τα πόδια
Έλληνες οπαδοί, ούτε γι' αυτό είστε ικανοί
Απλώνετε χέρια όλοι για τσάμπα CD
Μα όταν παίζει ανάγκη, όλοι δηλώνετε κουλοί
Ως πότε μπρος στο χάλι μας θα μένουμε βουβοί;
Πρέπει κάποιος να δώσει το σύνθημα για αλλαγή

[Verse 3: Ραψωδός Φιλόλογος]
Και πριν απάνω στη γνωστή βιασύνη σου με κράξεις
Δε λέω την αισθητική σου να πατάξεις
Δεν έχει την απαίτηση κανείς να πετάξεις
Τα λεφτά σου κάποιον άχρηστο ραπερ για ν’ αγοράσεις
Μα ένας MC που σου το δίνει σωστά και με μπέσα
Που επενδύει για ηχογράφησης μέσα
Που σου προσφέρει ποιότητα και τα ρέστα
Περίμενες για 'σένα, ρε βλάκα, να μπει και μέσα;
Δε σε καταλαβαίνω, ρε ακροατήριο
Στο cinema όταν πας δεν πληρώνεις εισιτήριο;
Τη μουσική την είδες κοινοκτημοσύνη;
Ή μήπως θεωρείς πως ο MC κάνει ελεημοσύνη;
Μα η Ελλάδα είναι Ελλάδα κι Ελλάδα θα μείνει
Λάβα το hip-hop, όσο ρέει και τρεμοσβήνει, δίνει
Τόσα χρόνια δίνει και «Δώσε κι άλλο» του λένε
Ξαναδίνει, δίνει κι άλλο κι όμως πάλι όλα σας φταίνε
Αχάριστη ελληνική νοοτροπία
Εσείς και η ηλίθια που ζείτε ουτοπία
Συναυλία κάθε μέρα ζητάτε μα δεν πατάτε φορά μία
Θέλετε και CD στην κυκλοφορία
Να επενδύετε σ' αυτό σωστά αρχίστε
Αλλιώς τις υψηλές απαιτήσεις σας περιορίστε
Εκτός αν φυσικά να ακούτε αρκείστε
Με το να λέει ο Nivo το πόσο μαλάκες είστε

[Verse 4: Κριτής]
Πολλοί μαλάκες μαζευτήκανε μαζί
Και κάνανε μόδα την underground προβολή
Ως ένα μέσο πριν στον λάκκο του πέσω
Πρέπει να δέσω το μυαλό μου πίσω από κάγκελα
Να διαθέσω τα εκ των έσω στο κοινό δωρεάν
Μπορεί έτσι να τους κάνω πιο πολύ να μ' αγαπάν
Ρε, δε γαμιούνται; Δε θέλω ούτε έναν fan
Δεν έχει αξία αν δεν ξέρουνε γιατί μιλάν
Τα κομμάτια μου είναι ό,τι μου ανήκει
Τα προσέχω σαν τα μάτια μου και τσάμπα τα ζητάν
Και πες πως το 'κανα, όλοι το συμφέρον τους κοιτάν
Ναι μεν δεν έχουνε λεφτά, αλλά μεταξύ τους τα πουλάν
Οπότε μη μου λες να σταματήσω να φωνάζω για κάτι
Που θεωρώ ανούσιο να κάνω
Φωνάζω γιατί πρέπει κι αν δεν μπορώ να κερδίζω
Τότε, στην τελική φροντίζω απλά να μη χάνω