Kleiva-Leifi

Han vaks opp på et småbrok, det va steinete og bratt
Jorda va så lita, det va ein liti klatt
Men Leifi tenkte stort, ej ska starte for mej sjøl
Naboane ropa nå, syns Leifi va ein røl!

Han grov ei store tomt, han måtte bygge sej et hus
Fekk lån i landbruksbankja sa; Han va seriøs
Ej ska verte kongje blant bøndene her
Når han skarre Ivar legge nej, så kjøme ej å slær!

Kleiva Leifi, va ein dreftegе mann
Han bur fram i nakkja og alle kjenne han
Han slo sеj opp på grise og oksa og kyr
No e kleiva Leifi bussjåfør, han he'kje lenger dyr!

[Mellomspill]

Ja, Leifi jobbe godt og han starta opp med dyr
Men tidinje forandra sej, ja det va berre styr
Rentå gikk opp, og sitt siljane ned!
Han skar' Ivar han greidde sej, men det gjor ikkje ej!

No kjøme Leifi rondt, i store bil og glise bredt
Han tenkji med sej sjøl at; Ej gjorde jaggu rett!
Ej slutta klokka fire, om kveldi he eg fri
Og da lær ej høgt ta bøndinje, så helde på te ti!

Han kleiva Leif e bussjåfør, han he'kje lenger dyr!
Han sleppe gå i fjøsi, og melke sine kyr
Han kjøyre rondt i busse sin, i blonke pussa sko!
Han stoppa ned på Brekke og, han stoppa ned på Mo!

Han stoppa ned på Brekke og, han stoppa ned på Mo!