Liryka, liryka

Sam nie rozumiem, skąd to mi się bierze
Że jestem mitologiczne zwierzę
Ni to świnio-byk, ni to koto-pies
W ogóle z innych stron

Idę, powiedzmy, wieczorem z Arturem
I nagle: księżyc wschodzi nad murem
Artur ostrzega, bo dobry kolega:
- Nie patrz — a ja jak bóbr:

Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i dal...
Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i dal

Wy się nie dziwcie, śliczni panowie
Sześć lat po świecie tułał się człowiek
A tutaj Polska i harfa eolska
W ogóle cud jak z nut

Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i dal...
Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i dal

Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i dal
Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i

A po pogrzebie pod korniszon
Niech epitafium mi napiszą:
Tu leży magik i małpiszon
Pod spodem taki tekst

„Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i dal...
Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i dal”

Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i dal...
Liryka, liryka
Tkliwa dynamika
Angelologia i dal...