Egotrip

[Zwrotka 1]
Może dlatego, że nie mam nic
Nie wyjdziesz za mnie, ale chętnie wyjdziesz ze mną pić i patrzeć
Jak wywołuję przypadkiem dwuznaczne sytuacje
Wpychając swą frustrację w każdą zapisaną kartkę
W każde słowo, którym ranię cię na zawsze
Nie mogę przecież wyjść i stanąć obok
Być oderwanym od siebie i jednocześnie być sobą
Gram na własnych nerwach, nuty biorąc z powietrza
Chcę mieć ciebie dla siebie, więc musisz ze sobą zerwać
Łaknę ludzkiego ciepła, aż sam stanę w płomieniach
Dając w zamian ci niesmak naszego współistnienia
Gdy zerkasz w mojе oczy, to co widzisz to egoizm
To co słyszysz to bełkoty, egotyzm opanował mojе organy mowy
Całuję cię, by tylko poczuć twój dotyk
Po czym piszę do innej, bo też chcę poczuć jej dotyk
Nie pytaj o motyw, żartujesz chyba
Jestem niszczącą siłą, której nic nie powstrzyma
Jestem kimś kto dziś trzyma ciebie za rękę
A za rok tak zdobędzie dusz trzy razy więcej
By szantażować je lękiem przed nagłym odejściem
Ja nie chcę was, tylko tego co możecie mi przedśmiertnie dać
Błądząc nocą nad przepaścią
Podpalam wasze ciała by dawały mi światłość
Myślisz, że mi z tym łatwo? Na pewno łatwiej
Niż prosić cały czas własne ciało o przechadzkę na tamten świat
Pośród nieznajomych w tłumie, widzę w sumie własną twarz
Nienawidzę siebie wewnątrz, a na zewnątrz was
Stanowicie dla mnie przedmiot, jakim jestem sam
Stanowicie dla mnie przedmiot... jakim jestem sam