Zondagmiddag Buitenveldert

Het weer is net wat opgehelderd
't Is zondagmiddag, Buitenveldert
De flats zijn hoog en goed gebouwd
Daartussen is het kaal en open
De jongen en het meisje lopen
Er eenzaam en verliefd en koud
De groenstrook langs de supermarkt
Ligt nog te jong, te aangeharkt
Tussen de voorrangswegen
Hij zegt "ik wil met je naar bed"
Zij hoort het niet want er daalt net
Gierend een DC-9
Mannen met stomme-filmgebaren
Staan doelloos voor het raam te staren
Tot het begin van de tv
En volgen langs de Avrobode
Daarbuiten om de tijd te doden
In 't troosteloos decor die twee
Het meisje zegt "ik hou van jou"
De jongen denkt "waar kan het nou"
De hele boel zit tegen
Hij drukt zijn nagels in haar hand
En laag scheert over het wijde land
Alweer een DC-9
Ze staan verloren in de vlakte
Hij denkt "als ik 'r hier eens pakte
Voor het oog van heel de nette buurt"
Zij denkt wat ze in de verte bouwen
Is misschien klaar als wij gaan trouwen
Maar God weet hoe lang dat nog duurt
't Is zondagmiddag, eindeloos
In blokkendoos na blokkendoos
Zeggen ze "er komt regen"
De twee gaan schuilen in een portiek
Voor regen, leegte en publiek
Er gaat een licht aan hier en daar
Zondag half vijf, het glas staat klaar
Er worden zakjes friet gehaald
Laag over Buitenveldert daalt
Huilend een DC-9