Zire Noore Mahtab

ورس 1 :
من از حمله به مغز تو لذت میبرم
گوش مردم به هیپ هاپ پیوند میزنم
من نه آلت پریشم نه افسردم
خب ولی تو موتور مغزم دست بردم
من فازم با تو فرق داره .. نه بچه خورم
نه ضعف دارم .. نه میزارم هر شب پارو توی سیاره
نه ادعا داریم الکی رستم دستانیم
زندگیمون یه فیلم ک* خندست دایی
آه .هه. با تیریپم حال نمیکنی
میگی عاقلی میوه رو کال نمیخوری
من .. هیچ کدوم از میوه‌های زندگیم نرسید
به زندگی راه نداره دل بدیم بعد این
آروم زیر نور مهتاب
زندگیم دایورت به تخم مرغ توی یخچال
من دار و ندرام پای رپ شد آتیش خور
تو هنوز فازت اینه چطوری بکنی لاتیش پُر

کروس:
من مثل مرد میجنگم عقب نمیرم ... نه عقب نمیرم
صد دفعه‌ام زمین بخورم ادب نمیشم ... نه اصلا ادب نمیشم
من به حسودای دور خودم لقب نمیدم ... نه لقب نمیدم
عادت دارم واسه کارم عرق بریزم ... عرق بریزم

ورس 2:
انقدر نوشتیم که قلم عضلانی شد
دنیا خوابیده جلوم با عضلاتی شل
منم اصلا نمیکنم آدم حسابش
خودکارم، دافم شب خوابم کنارش
من دردای دلم از چهار خط شعر
یا سه چهار تا قافیه خیلی بیشتره
من از یه قطار طویلم دربدر ترم
هر چی میرم جلو میشم خسته تر فقط
ما ها مثل مرد میجنگیم عقب نمیریم
هه .. حرص نمیخوریم کچل نمیشیم
ماها میخوایم اول ایرانی بعد هیپ هاپی باشیم
تو واسه مثل ما بودن خودتو میشکافی داشی
بازم از زندگیم گفتم، تشتکات پرید
ما ها لش تر از شماهای هشت برابریم
بازم نور مهتاب صاف تابید به من
اینجا ته خط مغزت پاشید به سقف.. نــــه

کروس:
من مثل مرد میجنگم عقب نمیرم ... نه عقب نمیرم
صد دفعه‌ام زمین بخورم ادب نمیشم ... نه من ادب نمیشم
من به حسودای دور ورم لقب نمیدم ... نه لقب نمیدم
عادت دارم واسه کارم عرق بریزم ... عرق بریزم