Zijwieltjes

[Songtekst van "Zijwieltjes"]

Sta ik eindelijk op eigen benen
Ben ik uitgevlogen
Ik denk dat de zijwieltjes de prullenbak in mogen
Of moet ik dan eerst een doel in het leven hebben
En weten waarom
Of bedenken waar ik eigenlijk heen ga
En hoe ik daar precies dan kom

Vraag me niet om de toekomst te voorspellen
Want ik weet nog niet eens
Wat ik me bij morgen moet voorstellen
En alles, zelfs de kleinste dingen, zijn van het grootste belang
Ik weet niet eens wat ik daarvan moet vinden
Maar het maakt me doodsbang

Dus flikker op met jullie hopen en je plannen voor dit leven
Zeg wat je wil, het blijft toch maar voor even, ook al is het het langste wat ik ooit ga doen
Dus laat mij maar in de kou staan, dat mijn vingers langzaam blauw gaan
Dat ik verdomme een keer echt alles kan geven
Dat ik dan misschien wit wegtrek maar de blaadjes weer langzaam naar groen

Want de lente komt toch wel weer tevoorschijn
Als de wolken niet meer voor de zon zijn
Met m'n rug op het gras en m'n handen door m'n haren
Lig ik met m'n ogen dicht het licht in te staren
En ondertussen schreeuwt de halve wereld moord en doodslag
In één adem door over oorlog of ophef rond een feestdag
Nee ik heb niemand nodig om mij te zeggen hoe het hoort
Want op de vragen die er echt toe doen, hebben jullie net zo min een antwoord

Ja jullie met je zinloze besluiten, laat mij toch lekker buiten een figuur slaan, op mijn bek gaan
In de modder
En net als jij sta ik blind hier te beven
Want ik snap toch ook niks van dit leven
En hoe dat dan precies moet gaan
Maar deze zinloze teringzooi vind ik om te janken zo mooi
En de wind suist langs m'n oren en het regent dat het giet
En ik moet vast ergens heen, maar ik weet de weg niet
En daar sta ik dan, doorweekt en door de war
Wanneer ik je ontmoet
Wil jij dan met me mee verdwalen?
Gaan we met z'n tweeën op zoek naar verhalen
Want dat samen ging tot nu toe best wel goed