ZAMORANO

[Verse 1]
Πλαστικά μπουκάλια, πάνω δυναμίτες
Τα μελάνια μου είναι, σαν βαρυποινίτες
Μαυρισμένα μάτια, κι ανοιγμένες μύτες
Να ραπάρω μονάχα για τους αλήτες
Δε προλαβαίνω να το πω, γιατί πρώτα το κάνω
Από την ώρα που γεννήθηκα ενοχλούντ' οι από πάνω
Δίνω λόγο στον θεό, να μη ξαναμαρτάνω
Μα θέλω θεαματικό, τροπο για να πεθάνω
Αν δε τα πω εγώ, ποιος σκατά να τα πει τότε
Πάτησε το rec. πιλότε
Σπίρτο μεθαμφεταμίνη
Τίποτα όρθιο να μη μείνει
Δεν είναι Μονακό, είναι Βαγδάτη
Άμα σε κόβει φαίνετ' απ' το μάτι
Το φόβο σου σαν τα σκυλιά μυρίζουνε
Τα περιπολικά σαν να γυρεύουν κάτι
Δεν έχω εισιτήριο, κάρτα μέλους
Τα εκρηκτικά μας μέσα σε φακέλους
Μωρό μου εμπιστεύσου με, όλα καλά θα παν'
Όταν χαζεύουμε, την αρχή του τέλους
Ξέρω που πρέπει να πάω, να μη σου φαίνετ' απλά ότι γυρνάω
Άμα σου πω, σ’ αγαπάω, το νιώθω σαν τατουάζ που κουβαλάω
Σαρκοφάγα της πόλης, και για να τραφώ κυνηγάω
Χάνομαι στο μπετόν της, στο μπετόν της κατρακυλάω

[Chorus]
Σαν φίδια με κοιτάν’ απ' το Μιλάνο
8+1, Ivan Zamorano (ει,ει!)
Μ' ακούν όπως ο λύκος τον Ινδιάνο
Και κρέμοντ' απ' τα χείλη μου επάνω

Σαν φίδια με κοιτάν’ απ' το Μιλάνο
8+1, Ivan Zamorano (ει,ει!)
Μ' ακούν όπως ο λύκος τον Ινδιάνο
Και κρέμοντ' απ' τα χείλη μου επάνω

[Verse 2]
Αν δε σε φοβηθούνε, θα σε δώσουν
Σαράντα νοματαίοι θα σε σταυρώσουν
Τους πάνε μέσα, να τους ανακρίνουν
Μα δεν μιλάνε, ξέρω, καταπίνουν
Αν δε σε φοβηθούνε, θα σε δώσουν
Σαράντα νοματαίοι θα σε σταυρώσουν
Τους πάνε μέσα, να τους ανακρίνουν
Μα δεν μιλάνε, ξέρω, καταπίνουν
Απο το σπίτι μου θα φύγουν φέτες
Αν μπουν κάνα βράδυ πίσω απ' τη κουζίνα
Ο γέρος μου πιάνει και στύβει πέτρες
Η μάνα μου σκληρό καρύδι, γερακίνα
Δεν ανταλλάζουμε απλά κουβέντες
Μιλάμε σαν τους σύγχρονους ρεμπέτες
Μετά στιλέτα, και τις φαλτσέτες
Κάτω από τις τρίριγες ζακέτες
Έτρεχα, γινόμουνα, την πλάτη μου σαν το μουλάρι φόρτωνα
Φόρτωνα, ξεφόρτωνα, κάθε μέρα με ιδρώτα στον αγώνα
Δυο ρόδες, ένα κίτρινο τυφώνα
Γάμησέ τους Μάκη, φύγαμε σφεντόνα
Βιαστικά ντυνόμουνα
Από την πιάτσα φράγκα πληρωνόμουνα
Νταλαβεριτζήδες κάτω απ' το μπαλκόνι
Τον αλβανό στο κινητό να με χρεώνει
Φόρτωνα, ξεφόρτωνα, γάμησε τα raps και τα μικροφωνα
Φόρτωνα, ξεφόρτωνα, γάμησε τα raps και τα μικροφωνα
Ξέρεις πως θα το 'κανα, για σένα
Αδερφέ μου, θα τους σκότωνα
Έχω πελάτες να ρωτάν' τιμούλες
Στο νταλαβέρι, οι δικοί μου μανούλες
Πρέπει να κάνουμε, πριν να πεθάνουμε
Φράγκα σε μαύρες σακούλες
Δε θέλω βάσανα κι άλλες σκοτούρες
Σιχάθηκα τα ψέμματα που μου λες
Ραπάρω πως θα εξομολογηθώ
Όσα μες το μυαλό μου κάνουν σβούρες
Πόσες χαρές και χασούρες
Όσες χάρες και ανακατωσούρες
Το θάνατο χαροπαλεύουμε
Μανάδες κλαίνε σαν δεκαοχτούρες

[Chorus]
Σαν φίδια με κοιτάν’ απ' το Μιλάνο
8+1, Ivan Zamorano (ει,ει!)
Μ' ακούν όπως ο λύκος τον Ινδιάνο
Και κρέμοντ' απ' τα χείλη μου επάνω

Σαν φίδια με κοιτάν’ απ' το Μιλάνο
8+1, Ivan Zamorano (ει,ει!)
Μ' ακούν όπως ο λύκος τον Ινδιάνο
Και κρέμοντ' απ' τα χείλη μου επάνω