Ζαλίζομαι (Zalizomai)

ΡΑΜΜΕΝΟΣ ΑΣΣΟΣ:
Ζαλίζομαι
Ένα τσιγάρο τελευταίο είπα και φεύγουμε
Να πάμε να πάρουμε πίσω όλα όσα αξίζουμε
Λες και δεν ξέρω πως πίσω δε θα γυρίσουμε

Ποτέ
Έκανα τα απομεινάρια μου κουπλέ και τα κρατάω ώσπου να ματώσουνε τα χέρια μου
Στην Ιπποκράτους χάραμα, μ'ένα χαμένο βλέμμα
Προσπαθώ να ισορροπήσω όσο γκρεμίζεται συθέμελα το μέσα μου

Και μπέσα, πια κουράστηκα μα είναι πολύ νωρίς
Δε δίνω και πολλά σημεία ζωής στο σπίτι μα συνήθισαν
Τι να τους κάνεις τους υπόλοιπους
Αν οι πιο κοντινοί σου, ούτε για λίγο δε σε πίστεψαν

Μεγαλώσαμε μόνοι μας, μόνοι το χτίσαμε, τ'αγαπήσαμε
Μια μέρα, μόνοι μας θα το γκρεμίσουμε
Να μπει μες στο χώμα να διαλυθεί πρωτού αναγεννηθεί
Και μέσα στ'αστέρια χαθεί, το τέλος θα'ναι γιορτή

Ζαλίζομαι
Ένα τσιγάρο τελευταίο είπα και φεύγουμε
Να πάμε να πάρουμε πίσω όλα όσα αξίζουμε
Λες και δεν ξέρω πως πίσω δε θα γυρίσουμε

Ζαλίζομαι
Ένα τσιγάρο τελευταίο είπα και φεύγουμε
Λες και δεν ξέρω πως πίσω δε θα γυρίσουμε
Πάμε να πάρουμε πίσω όλα όσα αξίζουμε

ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ

Δε μπορώ να κοιμηθώ, έχω γαμήσει το στομάχι μου
Ανασφάλεια και σκέψη, κάθε βράδυ μου κενός
Κι αυτός ο ουρανός βλέπει τα πάντα
Είναι αδιάβατος ο δρόμος και περνάει ο καιρός

Θυμάσαι; Μεγάλωσα τόσο απότομα, είδα στα μάτια την αλήθεια
Κι αν δεν το'χασα, το οφείλω σε δυο αδερφικά ξενύχτια
Ένα χαστούκι όταν έχασα το μέτρο και δυο λόγια που με μάθανε να πέφτω

Είμαι στη χειρότερη φάση μου
Νεκρός, σ'ένα δωμάτιο κλεισμένος και χαμένος απ'τους πάντες
Έχω κόψει επαφές ψάχνοντας το φως στο σκοτάδι μου
Κι ακόμα είναι φορές που το μυαλό μου πατάει νάρκες, θα εκραγώ

Μες στο άδειο αστικό
Χάνω όλες τις ελπίδες μου και με πιάνω ξημέρωμα με κρίσεις πανικού
Να τριγυρνάω στο τετράγωνο και να μαζεύω ευθύνες που κόλωσα ν'αντικρίσω
Κι έμεινα εδώ

Χαζεμένος απ'τα τόσα, μόνος σ'ένα παγκάκι
Παγωμένος απ'το κρύο και το τσιγάρο ως το φιλτράκι
Να τρέμουνε τα άκρα μου στη σκέψη πως εμείς
Θα την κάνουμε πρώτοι το πρωί μίας Κυριακής

Μ'ένα σημείωμα στο πλάι: "Είστε κτήνη και τρομάζω."
Μ'ένα δάκρυ στο μάγουλο κι ένα λόγο που δειλιάζω
Ζαλίζομαι και πέφτω, εδώ δεν ήταν κανείς ποτέ
Κι αυτό είναι κάτι λίγο παραπάνω από κουπλέ