Yok Oluşun

[Verse:Ünal Mutlu]
Ben güne gülüyorken yastığımsa kan dolu
Günden güne çöküyorken yastığımsa kan dolu
Ben tek başıma bi manyak oldum kahverengi paltolu
Onlar zevkle gülerken sen hasetinden çıldırırsın
Üç günlük mutluluğun insanlara dert olur
Bi sigara yak tam hayallere
Bi şarkı yap bana anlatsın seni
Bi gün daha dayan hayat zorlaşır
Bi şarkı yaptım anlattım seni
Karanlık odam aynı aklım
Düşünürdüm ben hepsi saklı
Ölüyorum bak son bi söz sana
Yüzüme bak ve gül son bi kez daha
Dünya var güya yaşıyorum bak
Zira sustum rüya görüyorum
Bunyem dayanmaz ama bunu bil her gece her saniye seni arıyorum
Uzatma nolur sus ve gitme kal
Hayat elbet alır bi gün intikam
Güne senle başladım senle elveda gözyaşlarıyla süslü her veda
Karamsar her günüm gülmüyorum ben aşkı boşver istiyorum seni
Aklım karışık gitmiyorum gel ben bekliyorken olmasın
Adil değil bu değiş dur sensiz her günüme kilit vur
Sevgimi al git yahut dur karanlık bi gün hep yağmurlu
Seni başkasının kolunda görmeye alışmadım
Yanaş bana neden oldu yüzü tanış bana
Merhaba gözyaşı alış bana karış bana
Ağlıyorum sessizliği sana bağlıyorum
Her bakışında umut verip bana gelicem diyorsun sanmıyorum

[Verse:Gazel]
Bir damla süzülmüştü yanaklarımdan
Bakmıştı sessizce sana ulaşamadan
Karışıp yağmura ilerliyordu
Ilerlerken yolunda yok olmuştu

Seni gördüğüm o son gece
Yok oluşunu izlerken gözlerinde
İzin verir miydin dokunmama son kez tenine
İzin verir miydin saklanmama kalbine

[Verse:İmpala]
Ben ölmek istemiyorum daha yolum çok
Fakat zamanım az bile olsa ben gene koştururum
Sen önüme çıkma yolumu kesme kal
Beni rüzgara bırak alsın götürsün
Kalbin durursa yaşamazsın ölürsün
Yaşama gömülü bu kafa biraz daha yaşlandığında unutulur anılar
Ölümsüz değilsin sen görürsün eğilsende
Yaş değişsende aynısın hala
Gebersen de bak yerin orda kal
Bana bi baksanda ruhum arınsa
Açık olan kapıların hepsi kapansa
Bana yol kalmasa bile ben her şeyi her yolu bulurum alınma
Elini ver gözünü kapat ve de bana bi gel
Ölümü aldırma sanamı dert benim bu kalbim
Her yer bize düşman yine de sen kal
Bende kal ben burdayım
Benim evim yok benim evim kalbin anahtar yok
Adımlar sayılı gelip al beni bak bahanem çok
Burda ses yok
Burda su yok
Burda sen yoksun
Burda yaşam yok
Toprak altında gömülü bir yerdeyim
Burda hiç ağaç tek bi çiçek yok
Nefes alıp vermek bu kadar mı zor
O kadar mı kolay bırakıp gitmek
Ama sen meleksin bilirsin beni
Yalvarırım n'olur bırakıp gitme