Yine Beni Sen Uyandır İstedim

[Verse 1: LT]
Önce dudaklarını büktü bana hoşçakal dedi
Yürüdü yokluğunu bıraktığı sokaklar evim oldu
Sensizliği hatırlatır bütün kaldırımlar canımı yaktı
Bi seninle güldüm sonunda onuda aldın

Kavuştu ellerim yüzümle
Bi daha görmedim tebessüm yüzümde
Yokluğunla barıştım dediysem hep yalan
Nolur artık kabul et bu intihar çözümde

Yokluğun iyi aslında varlığına kıyasla
En azın yüzün maskesiz kalbin yok birazdan
Bana soğuk ayazlar gel başını bi yasla
Bende umut falan kalmadı gülümsemem asla

O yüzden şimdi uzak dur
Yakını bol bulduğun zamanlarda ne farklıydı ne yoktu
Sanırım canın sıkılmış kalmamış oyuncağın
Bilmiyorum senden sonra parçalarıma ne oldu

[Nakarat]
Yine Beni Sen Uyandır İstedim
Sabah kalktığımda söyle nerdesin
Sarılır donarım bana kalır resmin
Resimlerde sakladığım bir hayaldi suretin

[Verse 2: Rahdan]
Dudaklarım kapalı ve kilitliydi kalbim
Sevip kayberdedim kayıplarım kendim
Yürüdüğüm ben bu yolda farkı farkettiğimde anlamıştım
Çabaladığım her emek aslında yok oluşum

Ölümle burun buruna aklımda sen varsan
Gitme deyişlerim yalan bunu anlarsın
Kafamın içindeki hissettiğim bir acı
Yırttığım sayfalarda çizmiştim ilacımı

Yürüdüğüm sokaklarda kokunu aldığımda
Paramparça olurdum seni andığımda
Bitti deyişin ve sonra gidişin
Biliyorum kastettiğim sözlerimdi düşlerin

Şimdi bakıyorum da ne kolay bitirmişiz
Ve gördüğüm aynada suretim çelimsiz
Dizlerim kırık ve yarı baygın halde
Adını sayıklıyorum gelmediğin evimde

[Nakarat]
Yine Beni Sen Uyandır İstedim
Sabah kalktığımda söyle nerdesin
Sarılır donarım bana kalır resmin
Resimlerde sakladığım bir hayaldi suretin