Yılların Cinayeti

[Verse 1: Sorgu]
Zaman bir katil ellerinde hayallerin kalır
Her geçen gün ölüyor bi' kaçı kollarımda yok sanık
Mahkumiyetimiz doğuştan var bir çok tanık
Ve bu güne kadar sade kalan sohbetimiz sigaralık
Ben de bu günü böyle kurmamıştım öyle ummamıştım
Ama müzik bu maçta yaptığımız en iyi kurtarışmış değilmiş
Önünde eğilmiş hayatım
O da bir nebze heves kırıntısına devam etmiş içimde
Yine de vazgeçilmezimdi bi' döner bana geri
Gözlerinizin önünde bu a love story
Kağıtlarıma bürünmeyeli soğurmuşum nefreti
İplerimizi kesmek onunla en büyük fetretim
Ruhumun 5 yıllık hasta ziyaretim
Emanetim bu tanrıdan ölürse kopar kıyametim
Azalmaz affedilse dahi ağırlığı ihanetin
Yılların işledi fail-i meçhul bir cinayetim

[Nakarat]
Yalnız ben ve dört duvar
Yalnız sen ve şarkım var
Sessizliktir hep kumar
Bu günde bizim haydi gel yine melodiler azalan ömre
Yalnız ben ve dört duvar
Yalnız sen ve şarkım var
Geri dönemem bu gece de ben bu şehre

[Verse 2: Kodes Kahra]
Yorgun olan gözlerimde ateşi arama çünkü söndürüldü
Bu yangın bu kentin ellerinde
Cebimde ağırlık yapan bir kaç bozuk
Bu yolculukta harcanır çocuk inan tıpkı ben gibi
İstişare etmek aynı yerde sabrederek
Ve uykularını kesip şeytanınla muhabbet
Gözümü boyadı dram melodilerse bir tür kıyafet
Kendime verdiğim hediyem 3 dakika ziyafet
Kurşun kalemlerimi kıralı çok zaman olmuştu
Onu açan bir jilet elime geçip damarıma vurmuştu
Tamam
Kapalı kutu bu dünya
Ve içine örülü kafeslerde mutluyduk güya
Geriye sarar rüya
Sokakların loş ışıklarında evime döndüğümde
Anlarım en çok hayatım dumanla gizler
Her suratta izler var geçmişimden armağan
Gelecek aynı yerde durur yıldızımdır parlayan

[Nakarat]
Yalnız ben ve dört duvar
Yalnız sen ve şarkım var
Sessizliktir hep kumar
Bu günde bizim haydi gel yine melodiler azalan ömre
Yalnız ben ve dört duvar
Yalnız sen ve şarkım var
Geri dönemem bu gece de ben bu şehre