Yeraltı Edebiyatı

[Verse 1]
Fuzuli bi' kayıp sanki her saniyem altı üstü birkaç saat geçirmişken oralarda aniden biz gönül koyduk
Aslında yerim yoktur onca şair arasında Türk Edebiyatı falan bensiz olsun

Bi' de renksiz olur gözlerimin gördükleri
Çünkü sana cinayetler anlatır. Sefaletten kaçmadım
Elbette aşk güzeldir ben de yazdım, fazla gerçek yaşadım
O şarkılar maşadır
Çünkü ateşi avuçlamış insanların zihni berrak değil beyni erken yaşlanır
Tüm bunlar saçmalıkken her tarafın yaradır ki tüm kapılar kapalı!
Bu aşağılık bir dramdır

Bir gün sırtımızı sıvazlayan bi' yalana aldanıp da dayatılan bu yangında yanıp söndük
Bunu elbet uzaklardan birileri görür
Sonra içimizdeki tüm güzellikler ölür

[Hook](x2)
Elbet bir gün bahsedicem sana, unutmak istediğim olaylardan
Sonra kaçıp gitmek isti'ceksin gözlerin karar'cak, aklımız karış'cak sonrasında

Elbet ben de bahsedicem sana, içinde bulunduğun yalanlardan
Bi' enkaz altında kalanlardan, yananlardan, yeraltından

[Verse 2]
Ölüme giden yolun asfalt olmasını dilemek
Ne bileyim yarım kalan bir kitap ya da tamamlanmış bir hayat
Çok karışmış kafam ki çoklaşmışız baya
Bu vicdandan kaçıp koşacak arınmayan

Bıraktım yarınlara bugünlerin tortusunu dinle
4-5 milyon nüfuslu bu şehrin de korkusunu gizler
O bağımsız yazarlar da sokakları terkeder
Böyle geçer günler

Ağır işçiliktir gözlem
Yıkıntılar nesnel değil abi
Bu kadar basitken anlatamamaktır özlem, katlanamamak mı silmek?
Üstüme düşen gölgeye alt olucak gerçek, bunu hap's olunca gör'cez

Çekip gidenler sen saf tutunca dön'ceklerse, ölseler de gitmez
Uyandırayım artık, saklandıkça geçmez bu süregelen sıkıntılar!
Böyle bitmez

[Hook](x2)