Yaşayanlar Cehennemi

[Verse 1]
Aldığım yaralar çok derin
Beni üzmeyi bildin aferin
Geri dönmiyecem bu sefer
Sen benim değilsin yabancı ellerin

Bazen insan düşünür tek başına
Kaybettikleri gelir aklına
Pişmanlıklar geçmişin askerleridir
Saldırır hayatına

Duramazsın kaybediyorsan
Kazanmak hırsına boyun eğ gitsin !
Kimse görmeden urganı bağla
Gerisini şeytan halletsin

Ölmekten korkmam diyorsan
Kandırıyorsun kendini
Birden sağlayamazsın dengeni
Burası yaşayanlar cehennemi

Kartları kar ölümüne oynayalım
Zaten benim hiç yok şansım
Ruhumu sarsın palavralar
Bеdenime gerçеk kalsın bırakın

Ben titrerken yangın var içimin ulaşılmaz caddelerinde
Fark etmez tüm zorluklar gelsin isterse üst üste
Söz ver gitmeyeceğine; gideceksen dönmeyeceğine
Kaybetmekten korkmuyorum ben sadece bakarım geleceğime

Ölüm ve yalnızlıktan başka
Her derdin çaresi bulunur
Yağmur kokusuna hasret Morfin
Gözyaşlarıyla avunur

[Nakarat]
Gözler acı vereni özler
Bilemezsin en yakınındaki bile sırtından şişler
Düşler kabus gibidir
Her uykunda soluksuz dakikalar durmaksızın birbirini izler

Söz ver gitmeyeceksin ; gideceksen dönmeyeceksin
Sönmüş küllerin altındayken yangını hep bekleyeceksin
Karanlıkta teksin! Bedenimi şeytan kendine çeksin
Konuşur eller saçma sapan; içini dinleyeceksin

[Verse 2]
Çabalarsın fazla, en güçlüysen yardıma muhtaçsın
Dünyanın keyfine uyduramazsın kendini boş ver gaip sesleri
Bu zamandan sonraki her şey benim için artık saçma
Ciğerin ağlarken boş suratına takılan gülücükler yapma

Bırak haykırsın ruhun sen meleği değil hep şeytanı duydun
Geçmişi karşıma koydum dün gece gelecekten bahsettik
Ben silahım dostum, sözlerim tetik. Duyduğun hisler değil sentetik
Morfin kendini kaybetmez! Reel olmam karakteristim

Olmazlar içindeyim ben ; olur diyen tek karakterim
Bak hayatın eriyip gidiyor elinde tüten o zıkkımı bırak derim
Toprağa düşüyor akan kan sıcak derin açılmış yaramdaki
Tanımadınız beni kıramazlar zinciri müzikle aramdaki

Kendimle yarışmadım ben ; yanlış yapanla barışmadım yok !
İçimde hep çatışmadaymış şeytan ve melek karışmadım
Alışmadım sakinliğe hiç durmadı durmaz nefret
Azrail gelirse dostum şarkım bitene kadar beklet

[Nakarat]
Gözler acı vereni özler
Bilemezsin en yakınındaki bile sırtından şişler
Düşler kabus gibidir
Her uykunda soluksuz dakikalar durmaksızın birbirini izler

Söz ver gitmeyeceksin ; gideceksen dönmeyeceksin
Sönmüş küllerin altındayken yangını hep bekleyeceksin
Karanlıkta teksin! Bedenimi şeytan kendine çeksin
Konuşur eller saçma sapan; içini dinleyeceksin