Yanımda Kal

Yanımda kal, bir gün de akmasın kan
Vuruldum kanadımdan, buna artık dayanamam
Boğazımda düğümler, prangalar var
Susar söylemez hiç derdini, ölür gider

Ölmeyi istemekten başka bir şey dilemedim
Seni son kez gördüğümü bildikten sonra, yar
Seni geri dilemekten başka bir şey istemedim
Senden sonra nefessiz kaldığımda, yar

Ne geldiyse başa aşktan geldi
Yandı söndü bir dal baştan yaktım
Gömüldü toprağa gençlik gitti elden, tutamadım
Altta kaldım alttan aldığım için hep
Baştan aldık olmayacağını bilerek
Ağladım ona geceleri cevapladı gülеrek
Döndüm arkamı boynumu bükerek

Yanımda kal, bir gün dе akmasın kan
Vuruldum kanadımdan, buna artık dayanamam
Boğazımda düğümler, prangalar var
Susar söylemez hiç derdini, ölür gider

Canıma susarım, derdi içerim her gün
Geceme karabasan gibi çöker her düş
Gönlüm yorgun, bütün hayallerim ters düz
Kader gülmüyor yüzüme, bari sen gül

Varlığın sonsuz girdap
Beni bir çırpıda yutan
Nasıl hem bu kadar yakın
Hem de bu kadar uzak
Sırtımda umutlarım
Bedenim ruhuma tuzak
Yorulursam duraksarım
Açarım kendime kucak

Yak, yak
Bütün bedenimi ver aleve, kaçmam
Kulaklarım siren sesinde bu akşam
Dert treni bir umutla yavaşlar diye
Kendi kendime savaşmaktan yoruldum
Dinleneyim bir an bari
Sen de yeni yaralar açma
Gel, başını omzuma yasla

Yanımda kal, bir gün de akmasın kan
Vuruldum kanadımdan, buna artık dayanamam
Boğazımda düğümler, prangalar var
Susar söylemez hiç derdini, ölür gider