Yalnızlık

Öyle güzel şeyler söyle kulağımda hep sen bilsen sensiz olmuyor
Böyle geçer mi bu günler akıldayken dünler güller artık güzel kokmuyor
Nerede esen her bir yelde izin gibi sen de bıraktığım yerde yoksun yine
Efkarı buldum da seni bulamıyorum dolup boşalıyor bardaklar ben niye doyamıyorum

Yalnızlık böyle bir şey kimi yanar kimi söner
Ben yandım sönmez oldum
Kim bilir şimdi nerede kimi sarar kimi sever
Vuslattın hasret oldun

Gördüm ama öncesinde çok kördüm kendi kendime ördüm beni saran bu büyük ağları
İçime gömdüm açıldı kördüğüm ne cenaze ne düğün bak yine de siliniyor gözyaşlarım
Efkarı buldum da seni bulamıyorum dolup boşalıyor bardaklar ben niye doyamıyorum