Yalancı Gömleği

Bende ölçülü atamadım Ziya gibi
Neşeli günler geride kaldı
Özlüyorum artık lütfen geri gelin
Istiyorum hala yaşamak mutlu günleri
Uyuyamıyom artık
Uykusuzluktan mor gözümün altı
Ağlayamıyom akmıyo göz yaşım
90'ları görmedim istiyom o günleri
En azından azda olsa neşelidir
Neşem kalmadı kaçtı tüm keyfim
Yanımda kalan tek şey
Sigaram kalemim ve bu gömleğim
Üstü pis kirlendi ama yıkayamıyom
Üstümden çıkarmayı istemiyo bedenim
Bunun adıdır yalancı gömleği

Küçüklüğümden beri çıkmadı bu gömleğim
Kurtulamıyom artık kimse yanımda değil
Tek başımayım ölümü bekliyom
Nefesim kesilene kadar kendimi izliyom
Vesveseler beynimde dönüp duruyo
Ve bu sefer kendime bile yalan söylüyom
Kendimi inandırma çabamsa ilerliyo
Kendi kendime konuşuyom
Kendime yalanlar söyleyip aklıma giriyom
Vesvelerin hepsi bileğimi kesmemi istiyo
Kurtulmam artık bundan
Gömleği yırtmak istiyom ama yapamıyom
Çünkü bi kere yapıştı o yalancı gömleği