Yağmurlar

Yağmurlar, yağmurlar
Bile bile yanıyordu canın ama ona diyemiyordun ki hiçbirini
Daha dibe batıyordu, daha kötü olabiliyor mu ki dediklerimiz?
Yarınına kalıyordu her şey, ölüyordu çoktan bu günlerimiz
Islak sokağında anahtarı çevirip tabuta girmeyi düşünmedin hiç
Yağıyordu bile bile bu sokağın cehennemin silüeti olduğunu yağmur
Dibi çıksa en dibindeyiz şehrin
Nefes almalıyız ama kaderimiz oluyoruz mağdur
Küçük bir umudun peşindeyiz değil birimiz hepimiz
Yalnız öleceğiz çünkü doğamız bu
Yine de varoşun hayalperest çocuklarıyız
Bulutlar kapatıyorsa bu yıldıza selam dur
Olmadı başka bir derdimiz hiç
Daha dibe çekiyoruz kendimizi
Yağmurla akıyor umutlarımız
Bırakırım bu sulara benliğimi
Yağmurlar, yağmurlar
Bu bir fırtına bense bir yaprağım
Haliylе gayet doğal savrulmam
Asla yere düşmеm dedim, her adım atmamla bir kez daha yine yerdeyim
Yağmurla boğuşmam gerek, ıslanıyorken bu kanatlarla
Dener miyim uçmayı gökyüzüne
Damlalar mahallenin öksüzüne damlıyor, "şıp, şıp, şıp"
Hayallerim kurban, bu bir hırsızlık
Ben ölüyüm gördüğün benim hırsımdır
Kabul ediyorum bayağı bir kızgındık
Hesap ödedik, para üstü kırgınlık
Yağmurlar, yağmurlar
Bu şehir ağlıyor; üstüme üstüme bak, belki bu sonum olacak
Yağmurlar, yağmurlar
Bu bir fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar
Yağmurlar, yağmurlar
Bu şehir ağlıyor; üstüme üstüme bak, belki bu sonum olacak
Yağmurlar, yağmurlar
Bu bir fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar
Yağmurlar, yağmurlar
Yağmurlar, yağmurlar
Bu bir fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar