Yağış

Yağiş yağandan sonra gəlir torpaq ətri
İslanmış yollardan, kimsəsiz küçələrdən
Yağiş yağanda piyadalar tələsir
Öz isti yerlərinə, yapışıb çətirlərdən

Yağiş yağanda körpə golməçələrin
Övladları- köpüklər, anaları- buludlar
Yağiş yağanda sanki yeni həyat gəlir
Yağışdan əvvəl olanları artıq olar unutmaq

Amma səni gözlərin gözəl bu yağışdan
Parlaq bu donmalardan, təmiz bu buluddan!
Amma sənin nəfəsin incə bu küləkdən
Bəyaz səma yeni səhifə, ama sən olmur unutma, olmur unutmaq!

Yağış yağanda səmada tanrının
Zərif izlərini axtarır gözlərim
Yağış yağanda oluram oğru
Oğrayıb gümüş damlalardan ən gözəl sözlərini

Yağış yağanda hər kəs olur biraz şair
Bir az olur tanrı içdə
Bir az olur islaq sərçə!

Yağış yağanda, bütün şəhər olur evin
Ayaqlarımın altında yumşaq və parlaq xalça..

Amma sənin gözlərin gözəl bu yağışdan
Barlaq bu donmalardan, təmiz bu buluddan!
Amma sənin nəfəsin incə bu küləkdən
Bəyaz səma yeni səhifə
Ama sən oluram unutma, oluram unutmaq!