Ξενιτιά μου (Xenitia mou)

Νιώθω ξένη σ΄αυτή την πόλη
Που μ΄αφήσαν και φύγαν όλοι
Στη μοναξιά μου γιατί να μείνω
Και την καρδιά μου γιατί να δίνω

Η φωνή σου μεσ΄το μυαλό μου
Ζωντανεύει το όνειρό μου
Να βγω σαν ήλιος μέσα απ΄το ψέμα
Να ταξιδέψω να΄ρθώ σε σένα

Ξενιτιά μου φωλιά του ονείρου
Τα φτερά μου για σένα ανοίγω
Να δω μεσ΄τη γαλάζια σου ματιά
Ν΄αλλάζει χρώματα η γκρίζα ερημιά
Ξενιτιά μου φωλιά του ονείρου
Τα φτερά μου για σένα ανοίγω
Στην αγκαλιά σου μέσα να χαθώ
Και μεσ΄στο σώμα σου να ξαναγεννηθώ

Σ΄έναν κόσμο χωρίς ελπίδα
Ταξιδεύω χωρίς πυξίδα
Δε θέλω άλλο να υπομένω
Και άδειες μέρες να περιμένω

Η μορφή σου τα κρύα βράδια
Το κορμί μου γεμίζει χάδια
Κι εγώ παλεύω να βγω απ΄το ψέμα
Να ταξιδέψω να΄ρθω σε σένα

Ξενιτιά μου φωλιά του ονείρου
Τα φτερά μου για σένα ανοίγω
Να δω μεσ΄τη γαλάζια σου ματιά
Ν΄αλλάζει χρώματα η γκρίζα ερημιά
Ξενιτιά μου φωλιά του ονείρου
Τα φτερά μου για σένα ανοίγω
Στην αγκαλιά σου μέσα να χαθώ
Και μεσ΄στο σώμα σου να ξαναγεννηθώ