Ξαφνικά (Xafnika)

Ζητάς να γυρίσεις
Μα εγώ δε σε θέλω ξανά

Ήσουν ότι έψαχνα
Ήσουν ότι ήθελα
Ήσουν ο έρωτας
Κι ο θάνατος που ζήταγα

Σαν κερί που έλιωσε
Έτσι απλά που τέλειωσε
Η ψυχή σου πέτρινη
Που τίποτα δεν ένιωσε

Κι έτσι ζούσα
Ζωντανή νεκρή
Με καρδιά μισή
Κι όταν είπα
Να κάνω καινούργια αρχή

Ξαφνικά με ζητάς
Και ξανά μ‘ αγαπάς
Ξαφνικά δεν μπορείς
Δίχως εμένα να ζήσεις
Ξαφνικά μ‘ αγαπάς
Και τρελά με φιλάς
Ξαφνικά δεν μπορείς
Χώρια μου να συνεχίσεις

Έκλεισαν οι δρόμοι μου
Κι ούτε τη συγγνώμη μου
Δε σου δίνω πια
Αλλού να πας να βρεις παρηγοριά
Πόνεσα και μάτωσα
Όμως το μετάνιωσα
Τη ζωή μου αλλάζω
Κι απ‘ αυτή σε βγάζω
Οριστικά

Ότι κάνεις θα σε κυνηγά
Όλα δανεικά είναι πάντα
Η Άννα ποτέ δεν ξεχνά

Ξαφνικά με ζητάς...

Μ‘ αρέσει, μ‘ αρέσει
Μ‘ αρέσει να παρακαλάς
Μ‘ αρέσει που έτσι με κοιτάς
Μ‘ αρέσει να παρακαλάς
Μ‘ αρέσει να βλέπω να πονάς
Ναι, ναι, ναι